Якаў Мікітавіч Афанасьеў: Розніца паміж версіямі

{{ЦёзкіЦёзкіц|Афанасьеў}}

'''Якаў Мікітавіч АФАНАСЬЕЎ''' ({{ДН|21|10|1877}}, [[Горад Балашоў|Балашоў]] [[Саратаўская вобласць|Саратаўскай вобласці]], [[Расійская імперыя|Расія]] — {{ДС|20|12|1937}}, [[Горад Мінск|Мінск]], [[Народны камісарыят унутраных спраў СССР|НКВД]]) — глебазнавец. Акадэмік [[АН БССР]] (1928)<ref name="БС">{{кніга

У [[1901]] г. скончыў [[Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт|Пецярбургскі ўніверсітэт]]<ref name="БС"/>. Выкладаў на Галіцынскіх жаночых курсах у [[Горад Масква|Маскве]]. З [[1913]] г. член Глебазнаўчага камітэта Маскоўскага таварыства сельскай гаспадаркі<ref name="БС"/>. З [[1921]] г. прафесар, загадчык кафедры глебазнаўства [[Беларуская дзяржаўная сельскагаспадарчая акадэмія|Горацкага сельскагаспадарчага інстытута]] (з [[1925]] Беларускай сельскагаспадарчай акадэміі)<ref name="БС"/>. Акадэмік [[Нацыянальная акадэмія навук Беларусі|БелАН]] ([[1928]])<ref name="БС"/>. У [[1931]]-371937 гг. дырэктар [[Інстытут глебазнаўства і аграхіміі НАН Беларусі|Інстытута аграглебазнаўства БелАН]]<ref name="БС"/>. Арыштаваны 9 жніўня 1937 г. 19 снежня [[1937]] г. прыгавораны Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда [[Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік|СССР]] да расстрэлу. Расстраляны ў адну ноч з [[Іосіф Ігнатавіч Валадзько|Іосіфам Валадзько]], [[Васіль Данілавіч Дружчыц|Васілём Дружчыцам]], Аркадзіем Ляшчынскім, Маркам Матусевічам, Фёдарам Сулкоўскім, [[Іван Захаравіч Сурта|Іванам Суртам]], Дорай Турбовіч і іншымі (усяго больш за 200 чалавек)

Рэабілітаваны 18 ліпеня [[1957]] г.

* Возвращенные имена; Энцыклапедыя прыроды Беларусі. Т. 1. - Мн., 1983.