Прадпрымальнік: Розніца паміж версіямі

 

== Тэрміналогія ==

* Упершыню паняцце «прадпрымальнік» (прадпрымальнік) увёў французскі эканаміст [[Жан-Батыст Сэй]] прыкладна ў 1800 годзе. Ж.-Б. Сэй вызначыў яго так: «Антрепренёр перакідае эканамічныя рэсурсы са сферы малой прадуктыўнасці ў сферу вялікі прадуктыўнасці і пажынае плён»<ref>[http://www.elitarium.ru/2004/07/08/page,2,zakon_pareto_ili_princip_8020.html Закон Парето или Принцип 80-20. (Р. Кох)]</ref>..

* У Эканамічным слоўніку Ф. А. Бракгаўза і І. А. Эфона пад прадпрыемствам маецца на ўвазе "такое гаспадарка, вядзенне якога разлічана на выманне прыбытку, шляхам збыту прадуктаў, у форме продажу або абмену. Гэтым прыкметай прадпрыемства адрозніваецца ад натуральных формаў гаспадаркі, у якіх вытворчасць разлічана непасрэдна на задавальненне патрэбаў членаў гаспадаркі. У чыстым выглядзе натуральныя формы гаспадаркі сустракаюцца ўсё радзей і радзей, так як гаспадаркі паступова ўцягваюцца ўсё больш у сістэму абмену ".

* У падручніку «Псіхалогія прадпрымальніцтва і бізнэсу» (Ю. В. Шчарбатых) даецца вызначэнне прадпрымальніка як "чалавека пэўнага асобаснага склада, які ў сваім імкненні да атрымання прыбытку самастойна выбірае спосаб эканамічнай дзейнасці, нясе маёмасную адказнасць за яе вынікі і на першым этапе сваёй дзейнасці сумяшчае функцыі ўласніка капіталу, наёмнага кіраўніка і работніка ".

* (.. Пад агул рэд А. М. Азрилияна) Вялікі эканамічны слоўнік паказвае, што "прадпрымальнік — твар, якое займаецца прадпрымальніцкай дзейнасцю, адшуквае сродкі для арганізацыі прадпрыемства і тым самым бярэ на сябе прадпрымальніцкі рызыка. Прадпрымальніцкая ініцыятыва — форма кіравання вытворчасцю і збытам, якая ўключае выпрацоўку новых канкурэнтаздольных ідэй, як перманентны працэс, аператыўнае ўкараненне найбольш плённых ідэй і арганізацыю сістэмы мерапрыемстваў па максімальна хуткага і эфектыўнаму збыце новай прадукцыі, атрыманай па новай тэхналогіі ".

* У «Кнізе дзелавога чалавека» пад рэдакцыяй Т. А. Краюхина і Э. С. Мінаева «навуковае прадпрымальніцтва — форма дзейнасці ў сферы стварэння навукова-тэхнічнай прадукцыі і прадстаўлення паслуг з мэтай атрымання магчыма большай прыбытку».

* Говард Х. Стывенсан, прафесар Гарвардскага універсітэта, у артыкуле «Погляд на прадпрымальніцтва» пісаў: «Прадпрымальніцтва — гэта навука кіраваць, сутнасць якой мы можам сфармуляваць наступным чынам: пагоня за магчымасцямі без аглядкі на рэсурсы, якія ў дадзены момант знаходзяцца ў нас пад кантролем».