Грыгорый Багаслоў: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →Выданні прац: выдаленне Ш:Link GA, replaced: {{link GA| → {{subst:Void| (2) using AWB |
дапаўненне на аснове БелЭн |
||
Радок 1:
{{Святы
|імя =
|арыгінал імя = Γρηγόριος Ναζιανζηνός
|пол = мужчынскі
Радок 25:
|падзвіжніцтва =
}}
'''Грыго́рый Багасло́ў''', ці '''Грыго́рый Назіянзі́н''' (329, Арыянз<ref>Каля горада [[Назіянз]]а ў [[Малая Азія|Малой Азіі]].</ref> — 389, Арыянз) — грэчаскі паэт і празаік, царкоўны дзеяч і мысліцель, адзін з прадстаўнікоў [[патрыстыка|патрыстыкі]]. Уваходзіць у лік [[Айцы царквы|Айцоў царквы]], адзін з т.зв. [[Вялікія кападакійцы|вялікіх кападакійцаў]].
Шануецца ў [[лік святасці|ліку]] [[свяціцель|свяціцеляў]]. Дзень памяці ў [[Праваслаўе|Праваслаўнай царкве]] (па [[юліянскі каляндар|юліянскаму календару]]) 25 студзеня і 30 студзеня ([[Сабор трох свяціцеляў]]<ref>«''Тры Свяціцелі''» («''Тры Іерархі''»)
== Жыццё ==
▲Шануецца ў [[лік святасці|ліку]] [[свяціцель|свяціцеляў]]. Дзень памяці ў [[Праваслаўе|Праваслаўнай царкве]] (па [[юліянскі каляндар|юліянскаму календару]]) 25 студзеня і 30 студзеня ([[Сабор трох свяціцеляў]]<ref>«''Тры Свяціцелі''» («''Тры Іерархі''») — свята ў гонар [[Васіль Вялікі|Васіля Вялікага]], Рыгора Багаслова і [[Іаан Златавуст|Іаанна Златавуста]], якое святкуецца Праваслаўнаю царквою [[12 лютага]] (30 студзеня па [[Юліянскі каляндар|юліянскаму календару]])</ref>); у [[Рымска-каталіцкая царква|Рымска-каталіцкай царкве]] — [[2 студзеня]]. Акрамя таго, [[Канстанцінопальская праваслаўная царква|Канстанцінопальская патрыярхія]] ў 2004 годзе ўстанавіла святкаванне [[30 лістапада]] ў гонар перанясення з [[Рым]]а ў [[Стамбул]] мошчаў Рыгора Багаслова і [[Іаан Златавуст|Іаана Златавуста]]<ref>Fr. John Chrysavgis. ''The Ecumenical Patriarchate: A Brief Guide''. The Order of St. Andrew the Apostle — NY, 2009. — '''P. 60'''.</ref>.
Адукацыю па [[рыторыка|рыторыцы]] і філасофіі атрымаў у [[Афіны|Афінах]]. З 379 г. епіскап артадаксальнай абшчыны ў [[Канстанцінопаль|Канстанцінопалі]]. У 381 г. старшынстваваў на [[Другі Усяленскі сабор|Другім Усяленскім саборы]], але ў скорым часе з-за інтрыг і смуты склаў з сябе сан епіскапа і вярнуўся на радзіму.
== Погляды і літаратурная спадчына ==
Належаў да т. зв. кападакійскага гуртка, які пераносіў у тэалогію метады платонаўскай ідэалістычнай дыялектыкі. Аўтар твораў, прысвечаных абгрунтаванню [[хрысціянства|хрысціянскага]] [[догмат]]у пра Тройцу і накіраваных супраць [[арыянства]], пропаведзей, пабудаваных па правілах рыторыкі, гімнаў, што ўвайшлі ў праваслаўныя песнапенні, аўтабіяграфічныя паэмы «Пра маё жыццё», «Пра мой лёс», «Пра пакуты маёй душы». У прозе вылучаюцца надмагільныя [[панегірык]]і [[Грыгорый Назіянзін Старэйшы|бацьку]] і [[Васілій Вялікі|Васілію Вялікаму]].
== Зноскі ==
{{reflist}}
== Літаратура ==
* Грыгорый Назіянзін // {{Крыніцы/БелЭн|5к}} С. 477.
* [http://www.pravenc.ru/text/166811.html Григорий Богослов] // Православная энциклопедия. Том XII.
=== Выданні прац ===
* ''Mason A.J.'' (ed.) The five theological orations of Gregory of Nazianzus. Cambridge, 1899.
{{saint-stub}}
{{Канстанцінопальскія патрыярхі|sort=Рыгор I}}▼
{{Патрыстыка}}
[[Катэгорыя:Айцы Царквы]]
| |||