Мітынг-рэквіем «Дзяды» 30 кастрычніка 1988 года: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
JerzyKundrat (размовы | уклад) |
JerzyKundrat (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 4:
Ініцыятарамі правядзення мітынгу выступілі арганізацыі, якія на той час называлі «нефармаламі». На хвалі «перабудовы» яны займаліся пытаннямі рэстаўрацыі архітэктурных помнікаў, літаратуры, а таксама абароны навакольнага асяроддзя, паступова, аднак, пераходзячы да палітычных пытанняў.
Першая масавая акцыя па адзначэнні [[Дзяды|Дзядоў]] у Беларусі адбылася ў 1987 годзе ў Мінску ў [[Парк імя Янкі Купалы|парку імя Янкі Купалы]], ладзілі яе моладзевыя суполкі — [[Тутэйшыя, суполка|«Тутэйшыя»]], [[Талака, таварыства|«Талака»]]. 29 кастрычніка 1987 споўнілася 50 гадоў з часу расстрэлу вялікай групы беларускай інтэлігенцыі. Таму разам з аднаўленнем народнай традыцыі арганізатары мелі на ўвазе і антысталінскі (і нават антысавецкі) падтэкст<ref>[http://www.svaboda.org/content/alies-bialiacki-dziady/27336319.html svaboda.org]</ref>.
Арганізацыю мітынгу-рэквіему ў 1988 годзе ўзяло на сябе Таварыства маладых літаратараў пры [[Саюз пісьменнікаў Беларусі|Саюзе пісьменнікаў Беларусі]] [[Тутэйшыя, суполка|«Тутэйшыя»]] на чале з [[Алесь Бяляцкі|Алесем Бяляцкім]]. 14-17 кастрычніка 1988 года Алесь Бяляцкі і [[Анатоль Сыс]] звярнуліся ў выканаўчыя камітэты раённых Саветаў народных дэпутатаў і ў Мінскі гарадскі выканаўчы камітэт, каб атрымаць дазвол на правядзенне шэсця і гістарычна-літаратурнага беларускага свята-мітынгу «Дзяды», на якім меліся ўшанаваюць памяць продкаў. Арганізацыяй мітынгу заняліся таксама новаствораныя 19 кастрычніка 1988 года «[[Мартыралог Беларусі]]» і аргкамітэт па стварэнні [[БНФ Адраджэньне|Беларускага Народнага Фронта]] пад кіраўніцтвам [[Зянон Пазняк|Зянона Пазняка]].
Радок 13:
Улады, кінулі вялікія сілы з мэтай недапушчэння правядзення мітынгу. Для нясення службы 30 кастрычніка былі задзейнічаны 600 міліцыянтаў не толькі Мінскага гарнізона, але і курсанты навучальных устаноў МУС СССР, 30 міліцэйскіх, а таксама 2 пажарных машыны.
Кульмінацыя падзей 30 кастрычніка 1988 года ў раёне сквера па [[Вуліца Каліноўскага, Мінск|вул. Каліноўскага]] (каля Маскоўскіх могілак) здарылася пасля 14 гадзін.
== Вынікі ==
Ініцыятары мітынгу ўсю віну за разгон узлажылі на ўлады, назваўшы гэта праявай сталінізму. Разгон акцыі быў негатыўна ўспрыняты многімі творчымі саюзамі, прадстаўнікамі інтэлігенцыі. Прававую
30 кастрычніка 1988 года прайшоў першы ў найноўшай гісторыі Беларусі масавы мітынг, арганізаваны «знізу». Аднак падзеі пацвердзілі, што кіраўніцтва [[КПСС]] не мела намеру занадта аслабляць кантроль над грамадствам. Адносіны паміж уладамі і нефармальным, альтэрнатыўным рухам у Беларусі перайшлі ў стадыю адкрытай варожасці.
| |||