Выканаўчы камітэт Рады Усебеларускага з’езда: Розніца паміж версіямі

 

[[20 лютага]] [[1918]] Выканком выдаў [[Першая Устаўная грамата|Першую Устаўную грамату]], паводле якой ён абвяшчаў найвышэйшай часовай уладай Беларусі «для кіравання краем і склікання, як можна хутчэй, Усебеларускага Устаноўчага сойму». [[21 лютага]] Выканком сфарміраваў урад — [[Народны сакратарыят Беларусі]] на чале з [[Язэп Якаўлевіч Варонка|Я. Варонкам]] — і ўсклаў на яго выканаўчую ўладу. Германскія акупацыйныя ўлады, якія [[21 лютага]] прыйшлі ў [[Мінск]], не прызнавалі Народны сакратарыят. [[3 сакавіка]] [[Германская імперыя|Германія]] і [[РСФСР|Савецкая Расія]] заключылі [[Брэсцкі мір|Брэсцкі мір]], паводле якога Беларусь была падзелена паміж імі. Выконваючы волю Усебеларускага з'езда і развіваючы ідэі Першай Устаўной граматы аб праве беларускага народа на «поўнае самаазначэнне», Выканком выдаў [[9 сакавіка]] [[Другая Устаўная грамата|Другую Устаўную грамату]], у якой Беларусь абвяшчалася Народнай Рэспублікай. Да склікання Устаноўчага Сойму заканадаўчая ўлада перадавалася Радзе Усебеларускага з'езда. Аднак ва ўмовах германскай акупацыі выбары ва Усебеларускі Устаноўчы сойм правесці было немагчыма. [[18 сакавіка]] Рада Усебеларускага з'езда на пленарным пасяджэнні абвясціла сябе [[Рада БНР|Радай Беларускай Народнай Рэспублікі]] і т.ч. узяла на сябе функцыі парламента. Выканком спыніў сваё існаванне.

 

[[Катэгорыя:Беларуская Народная Рэспубліка]]