Віктар Якаўлевіч Галаўчынер: Розніца паміж версіямі

| Месца нараджэння = [[{{МН|Мінск]]||Горад Мінск}}

| Прафесія = [[акцёр]]<br/> [[{{Акцёр|Беларусі|СССР}},{{драматург]]<br/>|Беларусі|СССР}}, {{тэатральны рэжысёр|Беларусі|СССР}}

'''Віктар Якаўлевіч Галаўчынер''' ({{ДН|28|6|1905}}, {{МН|Мінск||Горад Мінск}} — {{ДС|15|7|1961}}) — беларускі [[рэжысёр]], [[акцёр]], [[драматург]]. [[Народны артыст Беларускай ССР|Народны артыст БССР]] (1944) і {{нп3|Народны артыст Літоўскай ССР|Літоўскай ССР|ru|Народный артист Литовской ССР}} (1959).

Нарадзіўся ў сям'і настаўніка. У 1926 г.годзе скончыў Беларускую драматычную студыю пры {{нп3|Расійскі ўніверсітэт тэатральнага мастацтва|Дзяржаўным інстытуце тэатральнага мастацтва|ru|Российский университет театрального искусства — ГИТИС}} ў [[Горад Масква|Маскве]]. Працаваў у Мінску рэжысёрам і акцёрам [[Дзяржаўны яўрэйскі тэатр БССР|Дзяржаўнага яўрэйскага тэатра]] (1926—1938), Беларускага рабочага тэатра імя ЦС ПСБ (1930—1932). У 1938—1939 гг. — выкладчык тэатральнага вучылішча ў Мінску, у 1939—1942 гг. — рэжысёр [[Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы|Беларускага тэатра імя Янкі Купалы]], у 1942—1946 гг. — мастацкі кіраўнік Дзяржаўнага яўрэйскага тэатра БССР, у 1946—1948 гг. — галоўны рэжысёр [[Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Максіма Горкага|Дзяржаўнага рускага тэатра БССР]]. З 1949 г. — галоўны рэжысёр у тэатрах Іркуцка, Ташкента, Вільні.

У 1925 г. апублікаваў першы твор — п'есу «Гаўрош» па матывах {{нп3|Адвержаныя|рамана|ru|Отверженные}} [[Віктор Гюго|В. Гюго]]. Аўтар п'ес «Велікадушнасць» (пастаўлена ў 1935), «Урок жыцця» («Жыццё вучыць», пастаўлена ў 1942), «Да вяршынь» (1946), «Прафесар гісторыі» (1948). Выступаў і як тэатральны крытык.