Васіль Іванавіч Дэмут-Маліноўскі: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 93:
 
У афармленні Горнага інстытута ярка выявіўся сінтэз архітэктуры і манументальнай скульптуры, характэрны для рускага горадабудаўніцтва першай паловы XIX стагоддзя<ref name="50 биографий"/>.
 
== Актыўная дзейнасць у 1812—1814 гадах ==
З 1812 па 1814 гады Дэмут-Маліноўскі вёў актыўную дзейнасць: сумесна з [[Сцяпан Сцяпанавіч Піменаў|С. С. Піменавым]] працаваў над афармленнем [[Галоўнае адміралцейства|будынка Галоўнага Адміралцейства]].
 
У гэты ж перыяд стварае шэраг твораў, не звязаных з архітэктурай, у тым ліку статую «Рускі Сцэвола» (гіпс, 1813), якая славіць подзвіг рускага селяніна, супраць волі узятага на службу французамі і ў знак гэтага заклеймаванага лацінскай літарай N. Ён паказаны адсякаючым уласную руку з таўром.
 
У гэты час ён актыўна працаваў у галіне надмагільнай скульптуры. Ён стварыў помнік [[Лізавета Іванаўна Барышнікава|Л. І. Барышнікавай]] (1813; да 1990-х знаходзіўся пад юрысдыкцыяй [[Музей архітэктуры Акадэміі будаўніцтва і архітэктуры СССР|музея архітэктуры Акадэміі будаўніцтва і архітэктуры СССР]]) і помнік [[Андрэй Нічыпаравіч Вараніхін|А. Н. Вараніхіну]] (1814; [[Ціхвінскія могілкі]], Некропаль [[18 стагоддзе|XVIII стагоддзя]], [[Музей гарадской скульптуры]])
 
{{зноскі}}