Арцём Ігнацьевіч Вярыга-Дарэўскі: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 67:
Тады ж быў запачаткаваны знакаміты «Альбом Вярыгі-Дарэўскага» (1858—1863), які стаў своеасаблівым літаратурна-грамадскім альманахам, дзе між іншымі свае запісы пакінулі [[Уладзіслаў Сыракомля]], [[Вінцэсь Каратынскі]], [[Адам Ганоры Кіркор]], [[Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч]], [[Аляксандр Феліксавіч Рыпінскі]], [[Ялегі Пранціш Вуль]]<ref name="БС"/>. З той прычыны Арцём Вярыга-Дарэўскі стаў аўтарам вершаванай імправізацыі «Літоўцам, якія запісаліся ў мой Альбом на памяць» (дайшла копія)<ref name="БС"/>.
23 красавіка 1859 г. [[Ялегі Пранціш Вуль|Ялегі Пранціш Вуль (Францішак Карафа-Карыбут)]] зрабіў запіс свайго беларускамоўнага верша «К дудару Арцёму ад наддзвінскага мужыка» у альбоме Дарэўскага, называючы Арцёма Вярыгу-Дарэўскага як песняра па народнай традыцыі «дударом»<ref>'Ліс, А.'' Беларуская ідэя ў кантэксце адраджэння славян. 20-90-я гады XIX стагоддзя / А. Ліс // Цяжкая дарога свабоды: артыкулы, эцюды, партрэты / А. Ліс. — Мінск : Мастацкая літаратура, 1994. — С. 14.</ref>:
{{Цытата|
Што табе, дудар, прыспела<br />
| |||