Арцём Ігнацьевіч Вярыга-Дарэўскі: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 65:
Стаў вядомы як аўтар паэм, гутарак і драматычных твораў, якія разыходзіліся ў рукапісах: паэмы «Ахульго» (тэматычна звязаная з барацьбой горцаў-чачэнцаў пад кіраўніцтвам Шаміля), драмы «Гордасць», камедый «Хцівасць» і «Грэх 4-ы — гнеў». Першым пераклаў на беларускую мову паэму [[Адам Міцкевіч|Адама Міцкевіча]] «[[Конрад Валенрод, паэма|Конрад Валенрод]]»<ref name="БС"/><ref>[http://www.marakou.by/by/davedniki/represavanyya-litaratary/tom-i?id=19344 Вярыга-Дарэўскі Арцём]</ref>. Беларускія творы з-за цэнзурных умоў не друкаваліся, рукапісы не знойдзены<ref name="БС"/>. Пры жыцці ў 1858 г. выйшла адзіная кніга на польскай мове «Гутарка пра сваяка» пад псеўданімам ''«Białoruska Duda»'' (г.зн. ''«Беларуская Дуда»''). Грамадскі рэзананс мела паездка Арцёма Вярыга-Дарэўскага ў 1858 г. у [[горад Вільнюс|Вільню]], дзе ён сустрэўся з віднымі прадстаўнікамі культуры.
Тады ж быў запачаткаваны знакаміты «Альбом Вярыгі-Дарэўскага» (1858—1863), які стаў своеасаблівым літаратурна-грамадскім альманахам, дзе між іншымі свае запісы пакінулі [[Уладзіслаў Сыракомля]], [[Вінцэсь Каратынскі]], [[Адам Ганоры Кіркор]], [[Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч]], [[Аляксандр Феліксавіч Рыпінскі]], [[Ялегі Пранціш Вуль]]<ref name="БС"/>.
23 красавіка 1859 г. [[Ялегі Пранціш Вуль|Ялегі Пранціш Вуль (Францішак Карафа-Карыбут)]] зрабіў запіс свайго беларускамоўнага верша «К дудару Арцёму ад наддзвінскага мужыка» у альбоме Дарэўскага, называючы Арцёма Вярыгу-Дарэўскага як песняра па народнай традыцыі «дударом»<ref>'Ліс, А.'' Беларуская ідэя ў кантэксце адраджэння славян. 20-90-я гады XIX стагоддзя / А. Ліс // Цяжкая дарога свабоды: артыкулы, эцюды, партрэты / А. Ліс. — Мінск : Мастацкая літаратура, 1994. — С. 14.</ref>:
| |||