Вікіпедыя

Маўры: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 19:
* каралеўства [[Астурыя]] (з [[718]]), якое паклала пачатак [[Рэканкіста|Рэканкісце]]
* [[Навара]], якая дамаглася незалежнасці ў дужанні з арабамі і франкамі ў сярэдзіне [[IX ст]],
* [[Іспанская марка]], утворанная на тэрыторыі паміж [[Пірынеі|Пірынеямі]] і р. [[рака Эбра|Эбра]], заваяванай франкамі ў 785—811. Да канца IX стагоддзяст. княствыграфствы, з якіх складалася Іспанская марка, ператварыліся ў фактычна незалежныя феадальныя дзяржавы.
 
З [[924]] годзе каралеўства Астурыя змяніла назву на [[Леон]] (па назве новай сталіцы). У [[1035]] [[Кастылія]] сталася самастойным каралеўствам. У гэтым жа годзе незалежным каралеўствам стаў [[Арагон]]. Зацікаўленасці развіцця Рэканкісты патрабавалі аб'яднання і цэнтралізацыі ўтвораных на поўначы і ўсходзе паўвострава самастойных іспанскіх дзяржаў. У [[1037]] (канчаткова ў [[1230]]) аб'ядналіся ў адзінае каралеўства Леон і Кастылія. На паўночным усходзе палітычная гегемонія перайшла ў XI стагоддзі да Арагона.
Радок 25:
Вырашальны этап Рэканкісты пачаўся пасля распаду ў 1031 годзе Кардоўскага халіфата. У [[1085]] кастыльцы ўзялі [[Таледа]], які стаўся сталіцай Леона-Кастыльскага каралеўства. Дробныя арабскія дзяржавы, якія сутыкнуліся з гэтай пагрозай, заклікалі на дапамогу [[Альмаравіды|Альмаравідаў]] з Паўночнай Афрыкі, якія, апасля перамогі ў [[1086]] пры Салацы прыпынілі ход Рэканкісты, і падпарадкавалі сабе ўсю мусульманскую Іспанію. Аднак у [[1118]] Арагон адваяваў у маўраў [[Сарагоса|Сарагосу]].
 
У [[1212]] пры [[Бітва пры Лас Навас дэ Талоса|бітве пры Лас Навас дэ Таоса]]{{арфаграфія}} аб'яднаныя сілы Кастыліі, Арагона і Навары атрымалі вырашальную перамогу над войскам [[Альмахады|Альмахадаў]] ( што ў сярэдзіне XII стагоддзя выціснулі з Іспаніі Альмаравідаў). У [[1236]] годзе кастыльцы ўзялі [[Кардова|Кардову]], у [[1248]] — [[Севілія|Севілію]]; у [[1229]]—[[1235|35]] Арагон адваяваў [[Балеарскія астравы]], у [[1238]] — [[Валенсія|Валенсію]]. [[Партугалія|партугальцы]] вызвалілі ў [[1249]]—[[1250|50]] тэрыторыю [[Алгарві]] (поўдзень сучаснай Партугаліі). Да сярэдзіны [[XIII ст]] у маўраў засталася толькі невялікая тэрыторыя на поўдні — [[Гранадскі эмірат]]. На захадзе Рэканкісту праводзіла Партугалія (у [[1095]]—[[1139]] графства, намінальна залежнае ад Леона; з 1139 — каралеўства, у [[1143]] прызнанае незалежным і Леонам).
 
У [[1492]] Рэканкіста скончылася ўзяццем Гранады — апошняй апоры мусульман на Пірынейскім паўвостраве. Араба-берберскае насельніцтва, пакінутае ў Іспаніі, гвалтоўна звярталі ў [[хрысціянства]]. У 1492 з Іспаніі выгналі [[яўрэі|яўрэяў]], у [[1502]] — маўраў, якія не прынялі хрысціянства.
Радок 37:
 
== Крыніцы ==
* Стэнлі Лэйн-Пул "Гісторыя маўраў у Іспаніі"
 
[[Катэгорыя:Народы Маўрытаніі]]
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Маўры"