Кхуздул: Розніца паміж версіямі

У вядомых кхуздульскіх словах прыстунічалібылі наступныя зычныя: дзьведзве выбухныя аспіраты — kh i th, гэта значыць, «к» і «т» з прыдыханнем. У кхуздуле таксама ёсць неаспірыраваныя зычныя, падобныя да «к» і «т», але, у адрозненне ад іншых моў, k i t -гэта самастойныя фанэмыфанемы, якія трэба адрозніваць ад kh i th. Таксама ў кхуздуле сутракаюццаёсць звонкія выбухныя b, d, g, глухія спіранты f, sh i s, звонкія спірантыzспіранты z i gh, бакавы l, вібрант r, насавыя n, m, паўгалосныя w i y, гартанны h.

КароткміяКароткія галосныя фарміруюць класічную сістэму з пяці гукаў: a, i, e, o, u. Дакладна існаванеіснаванне доўгіх галосных: â, ê, î, û, ô. Ёсць дыфтонг ai. Таксама ёсць скарочаныя варыянты галосных /a/ iі /e/, азначаемыяазначаныя ə.

Таксама, зыходзячы з табліцы рун Ангертас Морыя, у кхуздуле верагодна могуць быць і іншыя гукі — зычныя j, cg, v, mb, hw, dh, nj, ng, kw, gw, ghw, ngw, nw, rh, lh, nd, ps, ts, кароткія галосныя ö, ü. Таксама ёсць сімвал +h, якиякі мае аобнуюасобную руну, які мажліва азначаў аспіраванне (аглушэнне) зычных.

Базавая структура кхуздула падобна да структуры семіцкіх моў. Асновы, ад якіх утвараюцца словы, самі не з'яўляюцца вымаўляемымівымаўлянымі словамі, а складаюцца толькі з зычных. Назоўнікі, прыметнікі, дзеясловы і г. д. утвараюцца шляхам устаўляння пэўных галосных паміж зычнымі асновы (Khuzd(ul) — Khazâd — Khizd(in) ад верагоднага кораня Kh-Z-D), а зрэдку — верагодна шляхам падваення адной з зычных.