Тэорыя грамадскага дагавора: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Paganetz (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Paganetz (размовы | уклад)
Радок 6:
 
== Агульны погляд ==
Паводле Томаса Гобса, чалавечае жыццё было б «небяспечнайнебяспечным, жорсткайжорсткім і кароткайкароткім» без палітычнай улады. Без яе мы жылі б у натуральным стане, дзе ў кожнага ёсць неабмежаваныя натуральныя волі, улучаючы «права на ўсё» і, адпаведна, волю шкодзіць усім, хто пагражае нашаму ўласнаму жыццю; была б бясконцая «вайна ўсіх супраць усіх» (Bellum omnium contra omnes). Каб пазбегнуць гэтага, вольныя людзі ўсталёўваюць палітычнае грамадства, то бок грамадзянскае грамадства праз грамадскую дамову, у якім кожны атрымвае выгаду ад грамадзянскіх праў наўзамен падначаленню грамадзянскаму кодэксу ці палітычнай уладзе.
 
'''Парушэнне грамадскай дамовы'''
Радок 12:
Грамадская дамова і атрыманыя пры гэтым грамадзянскія правы не з'яўляюцца натуральнымі правамі, не фіксуюцца назаўжды. Хутчэй сама дамова гэта спосаб дасягнення выніку — карысці для ўсіх — і (згодна некаторым філосафам, такім як Лок ці Русо) які будзе законным да той ступені, пакуль знаходзіць агульная цікавасць («агульнае жаданне» ў Русо). Таму, калі ў дамове выяўляюцца нястачы, ён паўторна абмяркоўваецца для змены становішчаў, скарыстаючы такія сродкі, як выбары ці заканадаўчы орган. Лок давёў, што існуе права на паўстанне ў выпадку дамовы, што прыводзіць да дыктатуры.
 
Калі нехта захоча парушыць грамадзянскія правы, выходныявыніковыя з абавязанняў грамадскай дамовы, прыкладамнапрыклад, здзяйсняючы злачынствы ці адмаўляючыся ад сваіх праў, то астатняя частка грамадства абароніць сябе ад дзеянняў такіх твараўасоб. Быць чальцом грамадства азначае ўзяць на сябе адказнасць за выкананне правіл, уборуразам з пагрозай кары за парушэнне іх. Такім чынам, грамадства працуе «ўзаемным прымусам, узаемна дамоўленым» (Хардзін, 1968).
 
== Перадгісторыя ==