Альберт Жамет: Розніца паміж версіямі

У 1847 годзе на сродкі Бенедыкта Тышкевіча адправіўся ў Італію і прабыў за мяжой да 1859, наведаўшы яшчэ Францыю, Англію і Германію. У 1854 атрымаў ад рымскай Акадэміі святога Лукі прэмію за краявід [[:ru:Неми (озеро)|возера Нэмі]]. У тым жа годзе за дасланую ў Санкт-Пецярбург карціну «Цівалі і яго вадаспады» (знаходзілася ў вялікага князя [[Мікалай Мікалаевіч Старэйшы|Мікалая Мікалаевіча Старэйшага]]) быў ганараваны звання некласнага мастака, а ў 1859 годзе стаў акадэмікам, у тым ліку і за «Краявід Рока-ды-Папа» (належыў графу [[:ru:Кушелёв-Безбородко, Григорий Александрович|Кушэлеву-Безбародка]]).

У 1861—1863 здзейсніў другое падарожжа за мяжу. З 1864 года да сваёй смерці ў [[1877 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1877]] годзе быў дэкаратарам пры віленскім гарадскім тэатры. Акрамя згаданых, лепшыя творы гэтага мастака: «[[:ru:Альбано|Альбанскае возера]]», «Арка-Скура і розныя віды вілы Бутэр, у [[Палерма]]» (у Зімовым[[Зімні палац|Зімнім палацы]]), «Рымскі [[Калізей]]», «Краявід у ваколіцах [[Неапаль|Неапаля]]», «Рымская КампанняКампанья за [[Порта- Маджорэ]]» і «Рымскі краявід».