Вікіпедыя

Ту-160: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Наступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Created by translating the page "Ту-160"
 
др арфаграфія, зноскі
Радок 1:
'''Ту-160''' (па кадыфікацыі НАТА — «'''Blackjack'''») — [[Скорасць гуку|звышгукавы]] стратэгічны бамбавік-ракетаносец са зменнай [[Стрэлападобнасць|стрэлападобнасцю]] крыла. Цяпер з'яўляецца самымадным магутнымз баявымсамых [[Самалёт|самалётам]]магутных бамбавікоў у свеце. Знаходзіўся на ўзбраенні СССР (з размяшчэннем ў РСФСР і УССР), цяпер - Расіі. Ва Украіне знаходзіцца адзін музейны экспанат — ў Палтаўскім музеі далёкай авіяцыі. Ад пілотаў атрымаў назву — «Белы лебедзь».<ref>[http://spotters.net.ua/file/?id=29144 Ukrainian Spotter's Site Aerovokzal.]</ref>
 
== Гісторыя ==
У пачатку 1960-х у Савецкім Саюзе не было стратэгічнай авіяцыі, якая магла б пераадолець супраціў сістэм [[Супрацьпаветраная абарона|СПА]] НАТА і ЗША таго часу. Пачатак работ над новым шматрэжымным стратэгічным [[Самалёт|самалётам]] можна аднесці да 1967 годаг., калі над ім пачалі працу ДКБ (доследна-канструктарскае бюро) Сухога і ДКБ Мясішчава. Былі пастаўленыя патрабаванні стварыць самалёт-носьбіт, які б меў высокія лётныя характарыстыкі. Напрыклад, крэйсерская хуткасць вызначалася  3200-3500 км/г на вышыні 18 000 м, далёкасць пералёту на такім рэжыме — ўу межах 11000-13000 км, далёкасць пералёту на вялікай вышыні на дагукавой хуткасці і ля паверхні зямлі складала 16000-18000 км і 11000- 13000 км. Ударнае ўзбраенне вызначалася зменным і ўключала ў сябе ракеты паветранага базавання, а таксама вольнападаючыя і карэктаваныя [[Бомба авіяцыйная|бомбы]] розных тыпаў і прызначэння, сумарная маса баявой загрузкі дасягала 45 тон.
 
Да 1970 г. былі падрыхтаваныя праекты ад абодвух ДКБ. Яны прапаноўвалі чатырохрухавіковыя самалёты з [[Крыло|крылом]] зменнай стрэлападобнасці, але розных схем. Са змяненнем ўу 1969 г. ВПС праектнага задання, з 1970 г. у працу ўключылася ДКБ Тупалева. Першапачаткова спецыялістамі ДКБ быў адпрэчаны варыянт са зменнай стрэлападобнасцю крыла. У 1972 г., пасля разгляду трох праектаў, лепшай была прызнана схема ДКБ Мясішчава (праект ДКБ Сухога знялі з конкурсу з-за боязі кіраўніцтва па перапрафіляванню КБ са штурмавой на цяжкую авіяцыю), аднак, паколькі ДКБ Тупалева мела досвед па распрацоўцы самалётаў падобных памераў, усе матэрыялы вырашанаперадалі перадаць уў ДКБ Тупалева. Аднак там адхілілі прапанаваную дакументацыю і зноў ўключылісяуключыліся ў працу па праектаванні самалёта, цяпер у варыянце са зменнай стрэлападобнасцю крыла,. варыянтыВарыянты кампаноўкі з фіксаваным крылом больш да разгляду не прымаліся.
 
«Ту-160» здзейсніў свой першы палёт 18.12.1981 г.
 
=== Эксплуатацыя ===
Першыя серыйныя машыны паступілі ў 184 Гвардзейскі ПалтаўскайПалтаўска-Берлінскі Чырванасцяжны цбап (цяжка-цяжкі бамбавальны авіяполк), які базаваўся ў Прылуках Чарнігаўскай вобласці УССР, 25 красавіка 1987 годаг. Гэта была група з двух Ту-160. Адзін з самалётаў належаў да доследнай другой серыі, а другі быў галоўным у вайсковай серыі.
 
1991 на авіябазе ў Прылуках ў УССР былобыла групоўкігрупоўка з 19 самалётаў «Ту-160». Пасля распаду Савецкага Саюза самалёты перайшлі да Паветраных Сіл Украіны. Аднак, стратэгічная авіяцыя не адпавядала ваеннай дактрыне Украіны і таму ў 1999 годзе 8 самалётаў «Ту-160» аддалі расейцам «за газ". Яшчэ 9 самалётаў было ўтылізавана, адзін самалёт «Ту-160» застаўся ў горадзе Палтаве ў музеі Далёкай авіяцыі.
<div><br>▼
</div><div>На пачатак 2001 г. ў адпаведнасці з Дагаворам ОСВ-2 Расія мела ў баявым шыху 15 самалётаў Ту-160, з якіх 6 ракетаносцаў былі афіцыйна ўзброены стратэгічнымі крылатымі ракетамі<br>▼
</div><div><br>
</div><div>Па стане на пачатак 2007 г, у баявым складзе Стратэгічных ядзерных сіл Расіі, паводле дадзеных Мемарандума аб узаемаразуменні, знаходзілася 14 стратэгічных бамбавікоў Ту-160 (адзін бамбавік не заяўлены ў дадзеных СНУ (б / н «19» «Валянцін Блізнюк»)) . </div><div><br>▼
</div><div> 17 жніўні 2007 г. Расія аднавіла палёты стратэгічнай авіяцыі ў аддаленых рэгіёнах на пастаяннай аснове.<br>
</div><div><br>
</div><div>10.09.2008 г. два бамбавіка Ту-160 («Александр Молодчий» з б/н 07 і «Василий Сенько» з б/н 11) здзейснілі пералёт з месца базавання ў Энгельсе на аэрадром Лібертадор ў [[Венесуэла|Венесуэле]], выкарыстоўваючы ў якасці аэрадрома падскоку аэрадром Аленегорск у Мурманскай вобласці. На частцы шляху па тэрыторыі Расіі бамбавікі-ракетаносцы суправаджаліся (у мэтах прыкрыцця) знішчальнікамі Су-27 Санкт-Пецярбургскага аб'яднання ВПС і СПА. Падчас палёту над Нарвежскім морам расейскія бамбавікі былі перахопленыя двума знішчальнікамі F-16 ВПС Нарвегіі, блізу Ісландыі - двума знішчальнікамі F-15 ВПС ЗША. Палёт ад месца прамежкавай пасадкі ў Аленегорску да Венесуэлы заняў 13 гадзін. На борце самалётаў няма ядзернай зброі, але маюцца навучальныя ракеты, з дапамогай якіх адпрацоўваецца баявое ўжыванне. Гэта першы ў гісторыі Расійскай Федэрацыі выпадак выкарыстання самалётамі Далёкай авіяцыі аэрадрома, размешчанага на тэрыторыі замежнай дзяржавы. У Венесуэле самалёты здзейснілі навучальна-трэніравальныя палёты над нейтральнымі водамі ў акваторыях Атлантычнага акіяна і Карыбскага мора. 18.09.2008  абодва самалёта вылецелі з аэрадрома Майкеція ў Каракасе, а над Нарвежскім морам ўпершыню за апошнія гады здзейснілі начную дазапраўку ў паветры ад запраўшчыка Іл-78, выканалі пасадку на базавым аэрадроме ў Энгельсе, усталяваўшы рэкорд працягласці палёту на Ту-160. </div><div><br>▼
</div><div> 10.06.2010 два Ту-160 устанавалі рэкорд палёту на далёкасць: 18 тыс. км.
Працягласць палёту ракетаносцаў перавысіла леташні паказчык на дзве гадзіны, склаўшы 24 гадзіны 24 хвіліны, пры гэтым далёкасць палёту склала 18 тыс. Кіламетраў. Максімальны аб'ём паліва пры дазапраўкі склаў 50 т, тады як раней - 43 т<br>▼
</div><div><br>
</div><div>У складзе ВПС Расіі на пачатак 2013 знаходзіцца 16 самалётаў Ту-160. </div><div><br>
</div><div>У красавіку 2015 міністр абароны Расіі Сяргей Шайгу даручыў аднавіць вытворчасць бамбавікоў. ВПС РФ набудуць не менш за 50 бамбавікоў Ту-160М. У траўні 2015  В. В. Пуцін даручыў аднавіць вытворчасць Ту-160М і да 2020 года паставіць у войскі не менш за 50 самалётаў Ту-160. Да 2020 года на ўзбраенне ВПС Расіі будуць пастаўлены 10 самалётаў мадыфікацыі Ту-160М.<br>▼
</div><div><br>
</div><div><br>
</div>
 
▲</div><div>На пачатак 2001 г. ў адпаведнасці з Дагаворам ОСВ-2 Расія мела ў баявым шыху 15 самалётаў Ту-160, з якіх 6 ракетаносцаў былі афіцыйна ўзброены стратэгічнымі крылатымі ракетамі<br>
▲</div><div>Па стане на пачатак 2007 г, у баявым складзе Стратэгічных ядзерных сіл Расіі, паводле дадзеных Мемарандума аб узаемаразуменні, знаходзілася 14 стратэгічных бамбавікоў Ту-160 (адзін бамбавік не заяўлены ў дадзеных СНУ (б / н «19» «Валянцін Блізнюк»)) . </div><div><br> 17 жніўні 2007 г. Расія аднавіла палёты стратэгічнай авіяцыі ў аддаленых рэгіёнах на сталай аснове.
▲</div><div>10.09.2008 г. два бамбавіка Ту-160 («Александр Молодчий» з б/н 07 і «Василий Сенько» з б/н 11) здзейснілі пералёт з месца базавання ў Энгельсе на аэрадром Лібертадор ў [[Венесуэла|Венесуэле]], выкарыстоўваючы ў якасці аэрадрома падскоку аэрадром Аленегорск у Мурманскай вобласці. На частцы шляху па тэрыторыі Расіі бамбавікі-ракетаносцы суправаджаліся (у мэтах прыкрыцця) знішчальнікамі [[Су-27]] Санкт-Пецярбургскага аб'яднання ВПС і СПА. Падчас палёту над [[Нарвежскае мора|Нарвежскім морам]] расейскія бамбавікі былі перахопленыя двума знішчальнікамі [[F-16]] ВПС [[Нарвегія|Нарвегіі]], блізу [[Ісландыя|Ісландыі]] - двума знішчальнікамі [[F-15]] ВПС ЗША. Палёт ад месца прамежкавай пасадкі ў Аленегорску да Венесуэлы заняў 13 гадзін. На борце самалётаў няма ядзернай зброі, але маюцца навучальныя ракеты, з дапамогай якіх адпрацоўваецца баявое ўжыванне. Гэта першы ў гісторыі Расійскай ФедэрацыіРасіі выпадак выкарыстання самалётамі Далёкай авіяцыі аэрадрома, размешчанага на тэрыторыі замежнай дзяржавы. У Венесуэле самалёты здзейснілі навучальна-трэніравальныя палёты над нейтральнымі водамі ў акваторыях Атлантычнага акіяна і [[Карыбскае мора|Карыбскага мора]]. 18.09.2008  абодва самалёта вылецелі з аэрадрома Майкеція ў [[Горад Каракас|Каракасе]], а над Нарвежскім морам ўпершыню за апошнія гады здзейснілі начную дазапраўку ў паветры ад запраўшчыка [[Іл-78]], выканалі пасадку на базавым аэрадроме ў Энгельсе, усталяваўшы рэкорд працягласці палёту на Ту-160. </div><div><br> 10.06.2010 два Ту-160 устанавілі рэкорд палёту на далёкасць: 18 тыс. км.
▲Працягласць палёту ракетаносцаў перавысіла леташні паказчык на дзве гадзіны, склаўшы 24 гадзіны 24 хвіліны, пры гэтым далёкасць палёту склала 18 тыс. Кіламетраўкіламетраў. Максімальны аб'ём паліва пры дазапраўкідазапраўцы склаў 50 т, тады як раней - 43 т<br>
▲</div><div>У складзе ВПС Расіі на пачатак 2013 знаходзіцца 16 самалётаў Ту-160 </div><div>У красавіку 2015 міністр абароны Расіі Сяргей Шайгу даручыў аднавіць вытворчасць бамбавікоў. ВПС РФ набудуцьплануюць набыць не менш за 50 бамбавікоў Ту-160М. У траўні 2015  В. В. Пуцін даручыў аднавіць вытворчасць Ту-160М і да 2020 года паставіць у войскі не менш за 50 самалётаў Ту-160. Да 2020 года на ўзбраенне ВПС Расіі будуць пастаўлены 10 самалётаў мадыфікацыі Ту-160М.<br>
▲</div><br>
== Галерэя ==
<center class="" style="min-height: 1012px;"><gallery>
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Ту-160"