Чорны буфер: Розніца паміж версіямі

[[Файл:Provisional Priamurskoe government.jpg|thumb|300px|1922 год. Міністр замежных спраў [[Мікалай Дыянісьевіч Мяркулаў|М.  Д.  Мяркулаў]], адмірал [[Георгій Карлавіч Старк|Г.  К.  Старк]], старшыня [[Спірыдон Дыянісьевіч Мяркулаў|С.  Д.  Мяркулаў]].]]

Пачаткам існавання ''Прыамурскага дзяржаўнага ўтварэння'' прынята лічыць 26 мая 1921 года, калі ў г. [[Уладзівасток]]к [[Белы рух|белыя паўстанцы]] {{нп3|Белагвардзейскі пераварот у Прымор'і, 1921|зрынулі ўрад Прыморскай Земскай Управы|ru|Белогвардейский переворот в Приморье (1921)}} на чале з бальшавіком {{нп3|Васіль Рыгоравіч Антонаў|В. Р. Антонавым|ru|Антонов, Василий Григорьевич}}, які прызнаваў уладу Далёкаўсходняй Рэспублікі<ref>''Савченко С. Н.'' Уссурийское Казачье Войско в 1917−1922  гг.: диссертация на соискание ученой степени кандидата исторических наук  — Институт истории, археологии и этнографии народов дальнего востока ДВО РАН.{{v|22|12|2012}}  — [http://www.cossacykv.archeologia.ru/glav3_1.htm Гл. 3. Уссурийское Казачье Войско в период Дальневосточной Республики (ДВР).]</ref>. Улада была перададзена З'езду Несацыялістычных Арганізацый Далёкага Усходу. Ім быў абрана Часовы Прыамурскі Урад{{sfn|''Шишкин С. Н.''|1957|name=shishkin}}.

Кіроўны орган ''Прыамурскага дзяржаўнага ўтварэння'' насіў назву Часовага Прыамурскага ўрада, падпарадкаваныя яму ўзброеныя сілы складаліся з частак белай {{нп3|Далёкаўсходняя армія|Далёкаўсходняй арміі|ru|Дальневосточная армия}}, якія раней ўваходзілі ў войскі генерала [[Уладзімір Оскаравіч Капель|У.  О.  Капеля]] і атамана {{нп3|[[Рыгор Міхайлавіч Сямёнаў|Р.  М.  Сямёнава|ru|Семёнов, Григорий Михайлович}}]]. Вышэйшым паважным органам улады быў Народны сход<ref name=shishkin/>.

Першым кіраўніком новага Прыамурскага ўрада стаў {{нп3|прысяжны павераны|прысяжны павераны|ru|Присяжный поверенный}} [[Спірыдон Дыянісьевіч Мяркулаў|С.  Д.  Меркулаў]]. Практычна неадкладна пасля перавароту на тэрыторыі Прымор'і аднавіўся шырокі партызанскі рух, арганізаваны партыямі сацыялістычнай арыентацыі, перадусім бальшавікамі.

Няздольнасць даць рады з набіраючым сілу партызанскім рухам, а таксама паразы, нанесеныя падпарадкаваным Часоваму Прыамурскаму ўраду войскам Народна-Рэвалюцыйнай арміяй Далёкаўсходняй Рэспублікі (НРА ДУР) пад [[Хабараўск]]ам зімой і ўвесну 1922 года, прывялі летам 1922 гады да адстаўкі мяркулаўскага ўрада і пераходу рэальнай улады да генерала [[Міхаіл Канстанцінавіч Дзітэрыхс|М.  К.  Дзітэрыхса]], які з'яднаў пасты кіраўніка ўрада і галоўнакамандуючага і абвешчанаму 23 ліпеня 1922 года Кіраўніком Прыамурскага дзяржаўнага ўтварэння<ref>''Сонин В. В.'' Приамурское буржуазное государственное образование («чёрный буфер») и крах политики и практики контрреволюции в Приморье. Монография.  — Владивосток: Изд-во ДВГУ, 1974.</ref>.

Сваім указам за №  1 Дзітэрыхс пераназваў ''Прыамурскае дзяржаўнае ўтварэнне'' ў ''Прыамурскі земскі край'', а армію  — у {{нп3|Земская раць|Земскую раць|ru|Земская рать}}. Земская раць з 1 верасня пачатку наступальную аперацыю супраць НРА ДУР, аднак ужо ў кастрычніку была практычна цалкам разгромлена.