Васка да Гама: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 126:
 
== Трэцяе падарожжа і смерць ==
[[Выява:St-Francis-Church.jpg|thumb|right|St. Francis Church, Cochin|[[царква Святога Францыска, Коччы|Царква св. Францыска ў Коччы]], дзе першапачаткова быў пахаваны Васка да Гама]]
 
[[File:Vasco da Gama Jerónimos 2008-1.jpg|thumb|right|Труна Васкі да Гамы ў [[Жэронімуш|кляштары іеранітаў ў Белеме]], [[Лісабон]]]]
Пасля смерці караля Мануэля I ў канцы 1521 года яго сын і пераемнік, кароль [[Жуан III|Жуан III Партугальскі]] прыступіў да фарміравання ўрада Партугаліі за морам. Адвярнуўшыся ад старой зграі Альбукерке (якую прадстаўляў Дыега Лопес дэ Секейра), Жуан III шукаў новых людзей. Васка да Гама зноў выйшаў са свайго палітычнага зацьмення ў якасці важнага дарадцы прызначэнняў і стратэгіі новага караля. Убачыўшы у якасці прыярытэтных новую іспанскую пагрозу для [[Малукскія астравы|Малукскіх астравоў]], Васка да Гама засцерагаў супраць арабскіх ганляроў, якія па-ранейшаму былі галоўным клопатам для [[Дуартэ дэ Менезеш]]а, тагачаснага [[ліст губернатараў Партугальскай Індыі|губернатара Партугальскай Індыі]]. Менезеш таксама аказалася некампетэнтным і карумпаваным і стаў прадметам шматлікіх скаргаў. У выніку, Жуан III вырашыў запрасіць да сябе Васку да Гаму, каб замяніць Менезеша, лічачы, што само імя і памяць спраў даследчыка зробіць лепшае ўражанне на ўладу ў Партугальскай Індыі і дазволіць перайсці да новай улады і новай стратэгіі.
 
У прызначальным лісце у лютым [[1524]] года Жуан III прадаставіў Васке да Гаме тытул «[[Віцэ-каралеўства|Віцэ-кароль]]», такім чынам ён стаў другім Партугальскім губернатарам, хто атрымаў гэты тытул (першы быў [[Франсішку ды Алмейда]] у [[1505]] годзе)<ref>Subrahmanyam, 1997, p. 304.</ref>. Яго другі сын, [[Эштэван да Гама]] быў адначасова прызначаны «''Капітан-маёрам індыйскага мора''» — камандзірам ваенна-марскога патрульнага флота ў [[Індыйскі акіян|Індыйскім акіяне]], замяніўшы брата Дуартэ Луіса дэ Менезеша. У рэшце рэшт да Гама атрымаў ад Жуана III права прызначаць ўсіх сваіх сыноў партугальскімі капітанамі ў [[Малакка|Малакке]].
 
Стартаваўшы ў красавіку 1524 года з флотам з чатырнаццаці караблёў, Васка да Гама зрабіў сваім флагманам вядомы вялікі карраккарак [[Santa Catarina do Monte Sinai]], а таксама ўзяў двух сваіх сыноў Эштэбана і Паўлу. Пасля цяжкага падарожжа (чатыры ці пяць караблёў былі страчаныя ў дарозе), ён прыбыў у Індыю ў верасні. Васка да Гама неадкладна прад'явіў сваисваі высокія паўнамоцтвы намесніка для забеспячэння новага парадку у Партугальскай Індыі, замяніўшы ўсіх старыястарых чыноўнікаў. Але неўзабаве да Гама захварэў [[Малярыя|малярыяй]] і памёр у горадзе [[Коччы|Кочын]] на куццю [[1524]] года праз тры месяцы пасля свайго прыбыцця. Згодна каралеўскіх інструкцый, на пасадзе губернатара Індыі да Гаму змяніў адзін з яго капітанаў, які прыплыў з ім, Энрыке дэ Менезеш. Сыны Васкі Эштэбан і Паўлу адразу страцілі свае пасады і далучыліся да вяртаючагася флоту ў пачатку 1525 года (разам з знятымі Дуартэ дэ МенезешаМенезешам і ЛуісЛуісам дэ МенезешаМенезешам)<ref>Subrahmanyam, 1997, p. 343-45.</ref>.
 
Цела Васкі да Гамы спачатку было пахавана ў [[царква Святога Францыска, Коччы|царкве Святога Францыска]], размешчанай ў [[Форт Коччы|Форце Коччы]] ў горадзе [[Коччы]], але ў [[1539]] годзе яго астанкі былі вернутыя ў Партугалію, і цела Васкі да Гамы было паўторна пахавана ў Відыгейры ў труне, упрыгожанай золатам і каштоўнымі камянямі.
 
[[Жэронімуш|Кляштар еранімітаў у Белеме]], які стаў некропалем партугальскай каралеўскай [[Авіская дынастыя|Авіскай дынастыі]], быў ўзведзены ў пачатку 1500-х гадоў паблізу кропкі старту першага падарожжа Васкі да Гамы, яго будаўніцтва фінансавалася за кошт падатку на прыбытак штогадовых партугальскіх Індыйскіх Армадаў. У [[1880]] годзе парэшткі да Гамы і паэта [[Луіс дэ Камоэнс|Камоэнса]] (які апісаў першае падарожжа да Гамы ў [[1572]] годзе ў сваёй эпічнай паэме [[Лузіяды]]), былі перанесены на новыя разьбяныя труны у нефе царквы кляштара, усяго толькі ў некалькіх метрах ад грабніцы каралёў [[Мануэл I|Мануэля I]] і [[Жуан III|Жуана III]], якім служыў да Гама.
 
== Займальныя факты ==