Міхаіл Аляксандравіч (сын Аляксандра III): Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 61:
Міхаілу было амаль 16 гадоў, калі яго бацька злёг ад хваробы; гадавая паездка ў Данію была адменена<ref>Vorres, pp. 48–52</ref>. 1 лістапада 1894 года Аляксандр III памёр ва ўзросце 49 гадоў<ref>Phenix, pp. 30–31; Vorres, pp. 54, 57</ref>. Старэйшы брат Міхаіла, [[Мікалай II, імператар расійскі|Мікалай]], стаў царом<ref>Crawford and Crawford, p. 23</ref>.
== Ваенная кар'ера. Характар ==
[[File:Mikhail Aleksandrovich by Repin.JPG|thumb|right|Карціна маслам [[Ілья Яфімавіч Рэпін|Ільі Рэпіна]]. Міхаіл на Дзяржсавеце, 1901 год.]]
Маці Міхаіла, імператрыца Марыя, вярнулася ў Анічкаў палац з Міхаілам і Вольгай. Як і большасць членаў яго сям'і, Міхаіл быў залічаны ў войска. Ён завяршыў падрыхтоўку ў артылерыйскай школе і далучыўся да [[Расійская гвардыя|Коннагвардейскай артылерыі]]<ref name=c24>Crawford and Crawford, p. 24</ref>. У лістападзе 1898 года ён дасягнуў прававой сталасці і праз восем месяцаў стаў спадчыннікам Мікалая, паколькі сярэдні брат, [[Георгій Аляксандравіч|Георгій]], загінуў у выніку аварыі на матацыкле<ref>Crawford and Crawford, p. 25</ref>. Смерць Георгія і наступнае змяненне ў лініі атрымання ў спадчыну выявіла, што ў Мікалая яшчэ не было сына. Паколькі паслядоўнасць была абмежаваная мужчынамі, тры яго дачкі не мелі права на прастол. Калі жонка Мікалая, [[Аляксандра Фёдараўна, жонка Мікалая II|Аляксандра]], зацяжарыла ў 1900 годзе, яна спадзявалася, што дзіця будзе мужчынскага полу. Яна стаць рэгентам свайго будучага дзіцяці ў выпадку смерці Мікалая, але ўрад не пагадзіўся і прызначыў Міхаіла рэгентам незалежна ад полу ненароджанага дзіцяці. У наступным годзе нарадзілася [[Анастасія Мікалаеўна|чацвёртая дачка]]<ref>Crawford and Crawford, pp. 25–26</ref>.
Міхаіла апісвалі як ціхага і лагоднага. Выконваў звычайныя грамадскія абавязкі, ускладзеныя на спадкаемца. У 1901 годзе ён прадстаўляў Расію на пахаванні [[Вікторыя, каралева брытанская|каралевы Вікторыі]] і атрымаў [[ордэн Лазні]]. У наступным годзе ён быў узведзены ў [[Ордэн Падвязкі|Рыцар Падвязкі]] на цырымоніі [[Каранацыя брытанскіх манархаў|каранацыі]] [[Эдуард VII|караля Эдуарда VII]]<ref>Crawford and Crawford, p. 26</ref>. У чэрвені 1902 году Міхаіл пераведзены ў Блакітны [[кірасір]]скі полк<ref name=c24/> і пераехаў у [[Горад Гатчына|Гатчыну]], дзе быў заснаваны полк<ref>Crawford and Crawford, pp. 47–48</ref>. Міхаіл зажадаў фінансавай незалежнасці, яго актывы ўключалі вялікі цукровы завод, капітал у некалькі мільёнаў рублёў, калекцыя аўтамабіляў і сядзіб у Отрава ў [[Царства Польскае|расійскай Польшчы]] і Брасава каля [[Горад Арол|Арла]]<ref>Crawford and Crawford, p. 48</ref>.
Міхаіл быў спадчыннікам да 12 жніўня 1904 года, калі нарадзіўся [[Аляксей Мікалаевіч|царэвіч Аляксей]], які стаў новым спадчыннікам. Міхаіл зноў стаў другім у чарзе на трон, але быў названы суправіцелем для хлопчыка, разам з Аляксандрай, у выпадку смерці Мікалая<ref>Crawford and Crawford, pp. 28–29</ref>
== Заўвагі ==
{{Заўвагі|2}}
== Літаратура ==
Радок 87 ⟶ 97:
* {{cite web|url=http://www.raga.org/czar_mikhail_romanov/Museum/romanov/rus/index.htm|title=Судьба претендента на Российский престол великого князя Михаила Романова|author=Хрусталев В. М., Лыкова Л. А.|date=|work=Из книги «Скорбный путь Михаила Романова: от престола до Голгофы»|publisher=Сайт «Музей Михала Романова в Перми»|accessdate=2012-12-07|lang=ru|archiveurl=http://www.webcitation.org/6Ck4Hm6uO|archivedate=2012-12-08}}
{{S-start}}
{{S-hou|[[Дынастыя Раманавых]]|22 лістапада|1878|13
{{S-bef|before=[[Георгій Аляксандравіч]]}}
{{S-ttl|title=Спадчыннік расійскага прастола|years=9 жніўня 1899 – 12 жніўня 1904}}
| |||