Эндру Джонсан: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 71:
Джонсан аддаваў перавагу хуткай [[Рэканструкцыя Поўдня|рэканструкцыі]] зноў далучаных штатаў да Саюзу. Яго планы не давалі абароны былым рабам, і ён меў канфрантацыю з Кангрэсам, ў якім дамінавалі рэспубліканцы. Канфрантацыя скончылася імпічментам прэзідэнта. Джонсан стаў першым прэзідэнтам, якому вынеслі імпічмент, аднак ён быў апраўданы большасцю ў Сенаце ў адзін голас.
Джонсан нарадзіўся ў [[Горад Ролі|Ролі]] ([[Штат Паўночная Караліна|Паўночная Караліна]], ЗША). Быў вучням краўца, працаваў у некалькіх гарадах, перш чым пераехаў у Грынвіль, [[штат Тэнесі]]. Служыў у якасці члена муніцыпальнай рады і мэрам перад тым, як быў абраны ў Палату Прадстаўнікоў штату Тэнесі ў 1835 годзе. Пасля кароткай службы у Сенаце Тэнесі, Джонсан быў абраны у федэральную Палату Прадстаўнікоў ў 1843 годзе, дзе ён служыў пяць двухгадовых тэрмінаў. Ён стаў губернатарам Тэнесі на чатыры гады, і быў абраны заканадаўчым органам у Сенат у 1857. За час службы ў Кангрэсе, ён дабіваўся праходу [[:en:Homestead_Acts|закона пра хомстэды]], які быў прыняты пасля таго як ён пакінуў крэсла Сенатара ў 1862.
Калі Паўднёвыя рабаўладальніцкія штаты уключаючы Тэнесі пакінулі саюз, каб сфармаваць [[Канфедэратыўныя Штаты Амерыкі]], Джонсан застаўся ў Саюзе, Джонсан быў адзіным сенатарам ад Канфедэратыўнага штата, які не сышоў ў адстаўку пасля таго як штат выйшаў з Саюзу. У 1862 годзе Лінкальн назначыў яго ваенным губернатарам Тэнесі пасля таго як штат быў адбіты. У 1864 годзе, Джонсан у якасці [[ваеннага дэмакрата]] і [[паўднёвага юніяніста]], быў лагічным выбарам для Лінкальна, які хацеў дасласць паведамленне грамадству пра нацыянальную лучнасць паўночных і паўднёвых штатаў у сваёй прадвыбарчай кампаніі; Лінкальн перамог. Калі Джонсан прысягаў у якасці Віцэ-прэзідэнта ў сакавіку 1865 года, ён гаварыў няскладную прамову. Пазней ён адасобіўся, каб пазбегнуць публічнага абсмейвання. Шасцю тыднямі пазней, пасля забойства Лінкальна, ён заняў пасаду прэзідэнта.
| |||