Іканастас: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 21:
У сярэдзіне [[XVIII ст.]] ва уніяцкіх храмах заменены [[алтар]]амі на ўзор [[касцёл|касцел]]ьных. У праваслаўных цэрквах як самабытная з'ява існаваў да [[1840-я|1840-х]] г., пазней іканастасы стваралі па зацверджаных тыпавых праектах і пакідалі ў аздабленні толькі асобныя самабытныя дэкаратыўныя элементы<ref name="БЭ"/>.
Яшчэ ў канцы [[1920-я|1920-х]] гадоў у храмах Віцебска, Магілёва, [[Горад Мсціслаў|Мсціслава]], Оршы захоўваліся разьбяныя пазалочаныя іканастасы другой паловы [[XVII]] стагоддзя, якія ў пачатку [[1930-я|1930-х]] гадоў былі знішчаны [[савецкая ўлада|савецкай уладай]]. Часткова ўцалеў толькі іканастас [[царква Святога Мікалая, Магілёў|храма Святога Мікалая]] ў [[Магілёў|Магілёве]], адроджаны да жыцця працай сучасных разьбяроў, пазалотчыкаў і іканапісцаў. У [[заходняя Беларусь|заходняй частцы Беларусі]] ў перыяд дзяржаўнага [[атэізм]]у [[Хрушчоўская антырэлігійная кампанія|працэс знішчэння «прадметаў рэлігійнага культу»]] адбываўся ў [[1960-я]] гады. У гэты час сховішчам для [[сакральнае мастацтва|сакральнага мастацтва]] часам станавіліся [[музеі Беларусі|музеі]]<ref name="artmuseum"/>. Таксама захаваліся барочныя іканастасы [[XVII]] стагоддзя ў [[
{{зноскі}}
| |||