Вільгельм II Галандскі: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Чаховіч Уладзіслаў перанёс старонку Вільгельм II, граф Галандыі у Вільгельм II Галандскі |
др clean up, replaced: раўншвейг → раўншвайг (6) using AWB |
||
Радок 37:
| маці = [[Мацільда Брабанцкая]]
| веравызнанне = [[Хрысціянства]]
| жонка = [[Елізавета
| дзеці = '''сын:''' [[Фларыс V, граф Галандыі|Фларыс V]] <br /> '''дачка:''' Мехцільда (Мацільда) <br /> ''бастард:'' Дзірк
| аўтограф =
Радок 52:
Пасля смерці антыкараля Германіі [[Генрых Распэ|Генрыха Распэ]] ў [[1247]] годзе частка германскай знаці, незадаволеная палітыкай [[імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі|імператара Свяшчэннай Рымскай імперыі]] [[Фрыдрых II, імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі|Фрыдрыха II Гогенштаўфена]], вырашыла абраць новага антыкараля. Выбар паў на Вілема II Галандскага, які [[3 кастрычніка]] [[1247]] года быў абраны ў [[Ворынген]]е каралём пры садзейнічанні дзядзькі, герцага [[герцагства Брабант|Брабанта]] [[Генрых II, герцаг Брабанта|Генрыха II]] і архібіскупамі [[Кёльн]]а, [[Майнц]]а і [[Трыр]]а. [[8 лістапада]] Вілем быў прызнаны каралём Папам Рымскім [[Інакенцій IV, Папа Рымскі|Інакенціем IV]]. Пасля пяцімесяцовай аблогі ён узяў [[Ахен]], дзе і быў каранаваны [[1 лістапада]] [[1248]] года архібіскупам Кёльна [[Конрад фон Гохштадэн|Конрадам фон Гохштадэнам]].
Але рэальную ўладу Вілем спачатку меў толькі ў [[Рэйнланд]]зе. Для павелічэння ўплыву Вілему прыйшлося весці вайну з каралём Германіі [[Конрад IV, кароль Германіі|Конрадам IV]]. Пасля таго, як Вілем разбіў Конрада ў бітве пры [[Опенгейм]]е ў [[1251]] годзе, той быў вымушаны бегчы ў Італію. Акрамя таго, дадатковую падтрымку знаці Вілем атрымаў дзякуючы шлюбу з дачкой герцага [[Атон I, герцаг
У ліпені [[1252]] года каля Франкфурта адбыўся з'езд знаці, на якім было абвешчана пра пазбаўленне [[Гогенштаўфены|Гогенштаўфенаў]] усіх ленаў у Германіі. Гэтыя ўладанні былі раздадзены прыхільнікам Вілема, акрамя таго той дараваў шэраг палёгак знаці і гарадам. У выніку Вілем фактычна перадаў уладу над Германіяй знаці, якая неўзабаве зусім перастала лічыцца з ім. Аднак Вілем не звяртаў на гэту ўвагу, заняты войнамі ў сваіх асабістых уладаннях.
У сваіх радавых уладаннях Вілем змагаўся з [[Графства Фландрыя|Фландрыяй]] за кантроль над Зеландыяй. У ліпені [[1253]] года ён разбіў фландрскую армію ў Весткапеле, а праз год заключыў з графіняй [[Маргарыта II, графіня Фландрыі|Маргарытай Фландрскай]] перамір'е. Яго антыфландрская палітыка пагоршыла адносіны з [[Францыя
З [[1254]] года Вілем вёў паспяховыя войны супраць заходніх [[фрызы|фрызаў]]. Але падчас аднаго з паходаў [[28 студзеня]] [[1256]] года каля [[Хогвуд]]а пры спробе перасекчы змёрзлае возера Вілем страціў каня, які праваліўся пад лёд, і быў забіты [[фрызы|фрызамі]], якія схавалі цела. Толькі праз 26 гадоў, у [[1282]] годзе, сын і спадчыннік Вілема, [[Фларыс V, граф Галандыі|Фларыс V]], адшукаў цела, якое ён пахаваў у [[Мідэлбург]]у.
Радок 63:
[[Выява:William II of Holland.jpg|thumb|left|200px|Друк Вільгельма II Галандскага.]]
* Жонка: з [[25 студзеня]] [[1252]] года '''Елізавета
** '''[[Фларыс V, граф Галандыі|Фларыс V]]''' ([[ліпень]] [[1254]] — [[27 чэрвеня]] [[1296]]), граф Галандыі і Зеландыі з [[1256]] года
** '''Мехцільда (Мацільда)''' ([[1256]])
| |||