Канстанцінопальскі Патрыярхат: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др вырашэнне неадназначнасцяў using AWB |
др →Гісторыя: clean up, replaced: Фларэнты → Фларэнці (2) using AWB |
||
Радок 39:
У [[988]] годзе, паводле падання, у валадаранне [[Васіль II, візантыйскі імператар|Васіля II]] і [[Канстанцін VIII|Канстанціна VIII]] Парфірародных дасланае Канстанцінопальскім Патрыярхам [[Канстанцінопальскія патрыярхі|Мікалаем II Хрысавергам]] духавенства хрысціла князя [[Уладзімір I Святаславіч|кіеўскага Уладзіміра]] і кіеўскіх людзей<ref>[http://www.patriarchia.ru/db/text/52769.html 13 кастрычніка — памяць Свяціцеля Міхаіла, першага мітрапаліта Кіеўскага.] На афіцыйным сайце МП</ref>.
У [[1054]] годзе, з прычыны так званай [[Раскол хрысціянскай царквы, 1054|вялікай схізмы]], царкоўна-кананічныя зносіны з Рымскай Царквой Захаду былі спынены. Абедзве Царквы лічылі, што іншая адышла ад адзінства Адзінай Святой [[Кафалічнасць царквы|Кафалічнай]] і Апостальскай Царквы і знаходзіцца ў [[Схізма|схізме]]. Паміж Канстанцінопальскай Царквой (па патрабаванні імператараў) і [[Святы прастол|папскім прастолам]] складаліся [[Царкоўныя уніі|уніі]]: на Ліёнскім Саборы ў [[1274]] годзе і на [[Ферара-
Пасля [[Падзенне Канстанцінопаля|падзення Канстанцінопаля]] ([[1453]]) Патрыярхія стала адзіным легальным у [[Асманская імперыя|Асманскай імперыі]] інстытутам праваслаўных падданых султана і мела шырокія грамадзянска-судовыя і іншыя паўнамоцтвы над імі.
| |||