Лічбавы грамадзянін: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
націснуў вікіфікатар
Радок 1:
'''Лічбавы грамадзінін -''' — гэта персона, якая выкарыстоўвае [[інфармацыйныя тэхналогіі]] (ІТ) для таго, каб удзельнічаць у грамадскіх і палітычных справах, а таксама ўрадзе. K. Масбергер (Mossberger)<ref name="auto">Mossberger, Karen. "«Digital Citizenship - — The Internet, Society and Participation"» By Karen Mossberger, Caroline J. Tolbert, and Ramona S. McNeal." 23 Nov. 2011. ISBN 978-0819456069</ref> вызначае лічбавых грамадзян як "«тых, хто рэгулярна і эфектыўна выкарыстоўвае інтэрнэт"».<ref>{{cite book|title=The 19th International Conference on Industrial Engineering and Engineering|isbn=978-3-642-37270-4|page=742|url=https://books.google.de/books?id=7fNHAAAAQBAJ&pg=PA742&lpg=PA742&dq=those+who+use+the+Internet+regularly+and+effectively|accessdate=6 June 2015}}</ref><ref>{{cite book|last1=Ohler|first1=Jason B.|title=Digital Community, Digital Citizen|isbn=978-1412971447|page=25|url=https://books.google.de/books?id=1E2rbEXBg3gC&pg=PA25&lpg=PA25&dq=those+who+use+the+Internet+regularly+and+effectively|accessdate=6 June 2015}}</ref> Персона, вызначаная як лічбавы грамадзянін, павінна ведаць, дастаткова навыкаў і ведаў для выкарыстанна інтэрнэтам праз камп'ютары, мабільныя тэлефоны і іншыя вэб-прылады для узаемадзеяння з прыватнымі і публічнымі арганізацыямі.
 
Лічбавы грамадзянін - — гэта той, хто ведае сваё тэхналагічнае атачэнне.
 
Індывіды, якія зарактаразуюць сябе, як лічбавыя грамадзяне, часта інтэнсіўна выкарыстоўваюць інфармацыйныя тэзналогіі, ствараюць блогі, выкарыстоўваюць [[сацыяльныя сеткі]], удзельнічаюць на журналістскіх вэб-сайтах.<ref>{{cite web|url=http://news.bbc.co.uk/1/hi/talking_point/4678631.stm|title=Have Your Say - Are you a digital citizen?|work=bbc.co.uk}}</ref> Хаця, лічбавае грамадзянства пачынаецца, калі дзіця, падлетак або/ці дарослы заводзіць сабе электронную пошту, размяшчае фота анлайн, і/або удзельнічае ў любыбой [[Бізнэс-Спажывец]] (B2C) або [[Бізнэс-Бізнэс]] (B2B), працэс станаўлення лічбавым грамадзянінам ідзе далей, чым проста інтэрнэт актыўнасць.
 
Згодна мадэлі [[Маршала]] (T.H. Marshall), якое мае тры трацыцыі грамадзянства (лібералізм, рэспубліканізм, прадвызначаная іерархія), лічбавае грамадзянскасць можа адбываецца паралельна прасоўванню роўных эканамічных магчымасцяў гэтак жа як і павілічэнню палітычнага ўдзелу і грамадскай адказнасці. <ref>8. Marshall, T. H. 1992. The Problem Stated with the Assistance of Alfred Marshall [originally delivered in 1949]. In Citizenship and Social Class, T. H. Marshall and T. Bottomore, 3–513-51. London: Pluto Perspectives.</ref> Лічбавае грамадзянства пазбягае элементаў прадвызначанай іерархіі ў тым, што інтэрнэт не выключае тых, хто жадае удзельнічаць у ім дазуючыся на расе, рэлігіі або класе - — элементаў, што раней выкарыстоўваліся для выключэння людзей нават з традыцыйнага грамадзянства.
 
Добра развітыя дзяржавы набываюць магчымасці звязваць іх урады з лічбавымі накірункамі. Такія накірункі функцыянуюць па шляхам, робячы празрыстым апошняе заканадаўства, адукоўваючы бягучыя і будучыя палітычныя мэты, пазычаючы дзейнасць для палітычных кандыдатаў і дазваляючы грамадзянамгаласаваць самастойна палітычным метадам. Таксама гэта пакаленне звязана з павызаючай адвакацыяй галасавання.<ref name="auto"/> Недахоп дасягу да лічбавага грамадзяніна можа быць сур'ёзным недахопам прыводзіць, калі шмат базавых працэдур такіх як падаткавыя справаздачы, рэгістрацыя нараджэння і выкарыстанне вэба-для падтрымкі кандыдатаў у палітычных кампаніях (электронная дэмакратыя) і іншыя маглі быць перададзены толькі праз інтэрнэт. Больш за той шмат камерыцйных і культурных арганізацый пульікуюць інфармацыю толькі на вэб-старонках. Нялічбавыя грамадзяне не змогуць атрымаць гэту інфармацыю і гэта можа прывесці да сацыяльнай ізаляцыі і эканамічнай стагнацыі. Прорва паміж лічбавымі грамадзянамі і нелічбавымі грамадзянамі часта называецца лічбавае падзяленне. Сёння [[лічбавае падзяленне]] - — гэта прабмед акадэмічных дэбатаў як доступ да інтэрнэта ўзрос, але месца з якога інтэрнэт даступны (праца, дом, публічная бібліятэка і інш.) мае вялікае ўздзеянне як гэты доступ будзе выкарыстаны, калі нават спосабам суадносна грамадзянскасці. Апошнія даследванні суадносяць жаданне быць тэхналагічна прасунутым з вялікай верай у роўны дасяг да камп'ютара і такім чынам да лічбавага грамадзянства ([[Шэйлі]] (Shelley)).
 
У развіваючышся краінах лічбавыя грамадзяне няроўна размекаваны. Яны складаюцца з людзей, якія выкарыстоўваюць тэхналогіі для пераадолення іх мясцовых перашкод, якія уключаюць праблемы развіцця, карупцыі, і нават ваенныя канфлікты. Напрыклад, арыканскія грамадзяне, якія выкарыстоўваюць мабільныя тэлефоны, дзе нямаліній перадач або адпаведная інфраструктура слаба развіта, або палітычныя актывісты на бліжэнім ўсходзе падчас рэвалюцыі ў Егіпце.
 
== Удзел ==
 
Развіццё ўдзелу лічбавых грамадзян можа быць падзелена на два асноўных узроўні: інфармацыйны распаўсюд і развітая [[грамадская дыскусія]].<ref>[https://web.archive.org/web/20080710184539/http://www.businessofgovernment.org/pdfs/HolzerReport.pdf Restoring Trust in Government: The Potential of Digital Citizen Participation]</ref>
 
== Уцягванне маладзі ==
 
Нядаўняе даследванне паказала, што тынеджэры і маладыя дарослыя праводзяць больш часу ў інтэрнэце за праглядам тэлебачання.<ref>"«[http://www.forbes.com/technology/newswire/2003/07/24/rtr1037488.html Youth Spend More Time on Web than TV:Study]"», ''Reuters'', 24 July 2003, Retrieved 4 Dec. 2003</ref> [[Лічбавая моладзь]] можа звычайна разглядацца як тэставы рынак для наступныя пакаленняў кантэнта і сэрвіса. Такія сайты ў інтэрнэце як [[Майспэйс]] і [[Фэйсбук]] сталі асноўнымі месцамі, дзе моладзь удзельнічае і ўцягваецца ва ўдзел з іншымі.
 
== Абмежаванні на выкарыстанне дадзеных ==
 
Міжнародныя гіды [[Арганізацыі эканамічнага супрацоўніства і развіцця]] сцвярджаюць, што "«персанальныя дадзеныя павінны быць скончаныя і адноўленыя, суадносны мэтам, у якіх яны выкарыстаны, а памер неабзодны для дасягнення гэтых мэтаў павенен быць дакладна выражаны."»<ref>[http://docs.law.gwu.edu/facweb/dsolove/Digital-Person/text/Digital-Person-CH1.pdf The Digital Person - — Technology and Privacy in the Information Age - — Chapter 1]</ref>
 
== Дзевяць элементаў лічбавага грамадзянства ==
 
Паводле digitalcitizenship.net да дзевяці элементаў (слупоў) лічбавага грамаденства адносіцца:<ref>[http://www.digitalcitizenship.net/Nine_Elements.html Nine Themes of Digital Citizenship], digitalcitizenship.net</ref>
 
# Лічбавы доступ. Гэта хіба самы важны блок для таго, каб быць грамадзянінам. Аднак з-за сацыяльна-эканамічнага статуса, тэрытэрыі пражывання і іншых перашкодаў некаторыя індывіды не маюць лічбавага доступа. апошнім часам школы становяцца больш далучанымі да інтэрнэта, часта прапануючы камп'ютары і іншыя фоормы доступа. Гэта можа быць зроблена праз кіёск, цэнтр супольнасці або адкрытыя лабараторыі. Гэты блок больш за ус асацыюецца з лічбавым падзяленнем.<ref>[http://www.iste.org/docs/excerpts/DIGCI2-excerpt.pdf Digital Citizenship in Schools - — Excerpt]</ref>
# Лічбавая камерцыя. Гэта здольнасць карыстальнікаў прызнаваць, што шмат эканомікі рэгулюецца анлайн. Гэта таксама звязана з разуменне недяспек і перавагаў анлайн пакупак, выкарыстоўваючы крэдытныя карткі і падобнае. Побач з перавагамі і законнай дзейнасцю існуюць недяспечныя актыўнасці як азартныя гульні, нарканадаль і іншае.
# Лічбавы камунікацыі.
# Лічбавая граматнасць.
# Лічбавы этыкет.
# Лічбавыя законы.
# Лічбавыя правы і адказнасці.
# Лічбавае здароўе. Лічбавыя грамадзяне павінны ведаць аб фізічным стрэсе падчас выкарыстання інтэрнэта, што залізняя залежнасць ад інтэрнэта можа прывесці да пагаршэння зроку, галаўной болі, праблемам са стрэса і інш.
# Лічбавая бяспека. Гэта азначае, што грамадзяне павінны прымаць меры для уласнай бяспекі, выкарыстоўваючы складаныя паролі, антывірсную ахову, бэкапдадзеных і іншае.
 
{{зноскі}}