Беларуская вайсковая камісія: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 11:
Дэкрэт Пілсудскага ([[22 кастрычніка]] [[1919]] г.) пацвердзіў склад і паўнамоцтвы Камісіі: [[Павел Аляксюк]] (старшыня), [[Антон Аўсянік]], палкоўнікі [[Гасан Канапацкі]] (камандуючы беларускім войскам) і Д. Якубоўскі, штабс-капітаны [[Францішак Кушаль]] і А. Якубецкі, Ю. Мурашка, А. Прушынскі ([[Алесь Гарун|А. Гарун]]), [[Сымон Аляксандравіч Рак-Міхайлоўскі|Сымон Рак-Міхайлоўскі]], яе сталае месца дыслакацыі ([[Горад Мінск|Мінск]]) і фарміраванне беларускага войска пад назвай «беларускіх нацыянальных аддзелаў» у [[Слонім]]е пад камандаваннем член Камісіі палкоўніка Канапацкага. Польскім афіцэрам і салдатам беларускай нацыянальнасці было дазволена пераходзіць у беларускія часці. Апроч гэтага, дазвалялася арганізацыя пры Варшаўскай школе падхаружых беларускага ўзводу з ахвотнікаў з сярэдняй адукацыяй, дзеля падрыхтоўкі беларускіх афіцэрскіх кадраў. Аднак, колькасны склад беларускага войска быў скарочаны да двух [[батальён]]аў.
У лістападзе [[1919]] г. БВК пераехала ў [[Мінск]]. Падтрымлівала сувязь з [[Найвышэйшая рада БНР|Найвышэйшай радай БНР]]. Падзялялася на падкамісіі: вярбовачна-агітацыйную (узначальваў Аляксюк), кваліфікацыйную (Якубецкі), статную (Прушынскі), культурна-асветную (Рак-Міхайлоўскі) і іншыя. У паветах БВК стварыла беларускае вярбовачнае бюро, сярод насельніцтва распаўсюджвала адозвы з заклікам уступаць у беларускае нацыянальнае войска. Перакладала на беларускую мову польскія вайсковыя статуты, выдала збонік «[[Падарунак беларускаму жаўнеру (1919)|Падарунак беларускаму жаўнеру]]» (1920). Вяла рэгістрацыю
У снежні [[1919]] г. у Мінску Камісія пачала працу дзеля ажыццяўлення гэтага дэкрэта, і адразу сутыкнулася з сістэматычным палітычным і адміністрацыйным процідзеяннем польскай адміністрацыі, якая была пад моцным уплывам [[Польская нацыянальна-дэмакратычная партыя|польскай «эндэцыі» (Польскай нацыянальна-дэмакратычнай партыі)]].
БВК падзялялася на падкамісіі: вярбовачна-агітацыйную (узначальваў Аляксюк), кваліфікацыйную (Якубецкі), статную (Прушынскі), культурна-асветную (Рак-Міхайлоўскі) і іншыя. У паветах БВК стварала беларускае вярбовачнае бюро, сярод насельніцтва распаўсюджвала адозвы з заклікам уступаць у беларускае нацыянальнае войска. Перакладала на [[беларуская мова|беларускую мову]] польскія вайсковыя статуты, выдала збонік «Падарунак беларускаму жаўнеру» (1920). Вяла рэгістрацыю
Рэальна Камісіі ўдалося сфарміраваць адзін пяхотны батальён, стварыць узвод ахвотнікаў (30 чал.) пры Варшаўскай школе падхаружых і арганізаваць курсы перападрыхтоўкі афіцэраў у Мінску.
| |||