Першая сусветная вайна: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
У зыходным тэксце ўжываецца іншамоўнае слова "повод", замест унармаванага "нагода" |
Быў няправільна ўжыты Месны склон замест Роднага. Як вынік - недакладны канчатак |
||
Радок 33:
=== Перадгісторыя ===
[[File:Canadiens Francais enrolez vous.jpg|thumb|150px|Канадскі плакат, што заклікае франкаканадцаў да ўступлення ў армію]]
[[Венскі кангрэс]], які тэрытарыяльна ўладкаваў Еўропу, не даваў правоў на самавызнанне і свабоду "іншым" народам, аддаючы ім месца пад патранажам магутных дзяржаў. Доўгі час пастанаўленні кангрэса існавалі дзякуючы так званаму [[Свяшчэнны саюз|Свяшчэннаму саюзу]], але з часам паміж еўрапейскімі краінамі сталі ўзнікаць непаразуменні. [[Рысарджымента|Аб'яднанне Італіі]] ў [[1861]] годзе і [[Аб'яднанне Германіі, 1871|Германіі ў 1871 годзе]], дасягнутыя нацыяналістамі, прывялі да
Адным з фактараў напружання паміж дзяржавамі быў [[імперыялізм]]. У выніку прагрэса [[Індустрыяльная рэвалюцыя|індустрыяльнай рэвалюцыі]], Вялікабрытаніі, Францыі і Германіі, былі неабходныя вялікія рынкі сбыту, для сваіх тавараў, колькасць якіх павялічвалася з кожным годам. Гэтыя краіны актыўна ўдзельнічаюць у эканамічнай экспансіі Афрыкі, Азіі і Акеаніі. Англія і Францыя здолелі мірна вырашыць любыя пытанні, датычныя сваіх калоній, але не хацелі мірыцца з агрэсіўнай каланіяльнай палітыкай, якую праводзіў [[Другі Рэйх]], што яшчэ больш павялічыла напружанне. На [[Блізкі Усход|Блізкім Усходзе]] за распадаючайся Асманскай імперыяй, уважліва назіралі Расіі і Аўстра-Венгрыя, які гатовіліся да падзелу тэрыторый саслабелага суседа.
| |||