Франклін Рузвельт: Розніца паміж версіямі

Два прэзідэнцкія тэрміны былі традыцыяй у няпісаных правілах, да 22-й папраўкі, якая была зроблена пасля яго прэзідэнцтва, бо яшчэ [[Джордж Вашынгтон]] адмовіўся балатавацца на трэці тэрмін у [[1796]] годзе. Да таго два амерыканскія прэзідэнты [[Уліс Сімсан Грант|Уліс Грант]] і [[Тэадор Рузвельт]] былі атакаваныя за жаданне атрымаць пасаду прэзідэнта на трэці тэрмін. Рузвельт сістэматычна падрываў рэпутацыю бачных дэмакратаў, якія маглі бы балатавацца ад [[Дэмакратычная партыя ЗША|Дэмакратычнай партыі]], у тым ліку двух членаў ураду, дзяржаўнага сакратара [[Кордэл Гал|Кордэла Гала]] і [[Джэймс Фарлі|Джэймса Фарлі]], кіраўніка выбарчай кампаніі Рузвельта ў [[1932]] і [[1936]] гадах, генеральнага паштмайстара і старшыню дэмпартыі. На ўнутрыпартыйнай канферэнцыі ў [[Чыкага]] Рузвельт меў доступ да сістэмы рэгуліравання [[гук]]ам у залі. На з'ездзе апазіцыя была дрэнна арганізавана, але Фарлі меў нейкую падтрымку. Рузвельт заявіў, што ён не быць балаціравацца, калі не падрыхтуецца, і паведаміў, што дэлегаты вольныя галасаваць за каго-небудзь іншага. Дэлегаты ўзрушыліся, а затым гучнагаварыцель пракрычаў: «Мы хочам Рузвельта… Свет хоча Рузвельта!» Дэлегаты адзічэлі і ён быў вылучаны 946 голасам супраць 147 у першым туры. [[Тактыка]], якую выкарыстаў Рузвельт, была не зусім удалай, бо яго мэта складалася ў тым, каб быць вылучаным на падставе аднадушнай ухвалы<ref>Burns, James MacGregor (1956). 'Roosevelt' (vol. 1). Easton Press. p.428 ISBN 978-0-15-678870-0</ref>. Новым намінантам на пасаду віцэ-кандыдата ў прэзідэнты быў вылучаны [[Генры Эгард Уолес]], ліберальны інтэлігент, які да гэтага працаваў міністрам сельскай гаспадаркі<ref>Burns, James MacGregor (1956). 'Roosevelt' (vol. 1). Easton Press. p.408-415 ISBN 978-0-15-678870-0</ref>.

 

 

{{Зноскі}}