4 743
праўкі
Розніца паміж версіямі «Дзеепрыслоўе»
др
арфаграфія
(Новая старонка: ''''Дзеепрыслоўе''' — неспрагальная форма дзеяслова, якая абазначае дзеянне як прыкмету пр...') |
др (арфаграфія) |
||
|
Паводле нормаў сучаснай мовы, дзеепрыслоўе ў сказе павінна адносіцца да той самай асобы ці прадмета, г. зн. да таго суб'екта, што і дзеяслоў-выказнік: «Ціха скрыгануўшы коламі, сталі вагоны» ([[М. Лынькоў]]). У сказе паведамляецца, што вагоны сталі і што пры гэтым яны скрыганулі коламі. Калі ж суб'ект дзеепрыслоўя не супадае з суб'ектам выказніка, тады такое ўжыванне расцэньваецца як парушэнне нормы: «Прыйшоўшы дамоў, у мяне згубіліся ключы». Атрымліваецца, што прыйшоў не той, хто сказаў гэта, а прыйшлі самі ключы. З гэтай прычыны не варта ўжываць дзеепрыслоўе і пры выказніках у безасабовых сказах. Напрыклад, сказ «І, лежачы ў параходнай кабінцы, усё думалася аб незлічоных шляхах…» ([[М. Лынькоў]]) не адпавядае норме.
Дзеепрыслоўе называе ў сказе дзеянне, якое адбываецца адначасова з асноўным («На вуліцы крычалі дзеці, бегучы ў школу»), раней за яго («Выслухаўшы разведчыкаў, капітан падняўся з
Адрозніваюцца дзеепрыслоўі незакончанага і закончанага трывання. Дзеепрыслоўі незакончанага трывання ўтвараюцца ад асноў цяперашняга часу дзеясловаў незакончанага трывання з дапамогай [[суфікс]]аў ''-учы- (-ючы-), -ачы- (-ячы-):'' несучы, чытаючы, лежачы, гледзячы. Пры гэтым з суфіксам ''-учы- (-ючы-)'' утвараюцца дзеепрыслоўі нават ад тых дзеясловаў, аснова цяперашняга часу якіх канчаецца на ''-а- (-я-):'' крычучы (ад крычаць), дрыжучы (ад дрыжаць), сплючы (ад спаць), баючыся (ад баяцца).
Дзеепрыслоўі закончанага трывання ўтвараюцца ад асноў прошлага часу дзеясловаў закончанага трывання з дапамогай суфіксаў ''-ўшы- (-шы-)''. Калі ўтваральная аснова канчаецца [[галосныя|галосным]] гукам — ужываецца суфікс ''-ўшы-'' (зрабіўшы, прачытаўшы), калі зычным — суфікс ''-шы-'' (высахшы, прывыкшы). Дзеепрыслоўі з гэтымі суфіксамі зрэдку могуць
Дзеепрыслоўі маюць незваротную і зваротную формы. У сучаснай мове ўжываюцца дзеепрыслоўі толькі незваротныя (бегучы, ідучы), толькі зваротныя (смеючыся, баючыся), незваротныя і зваротныя з розным і тым жа лексічным значэннем (робячы і робячыся) або
Разам з паясняльнымі словамі дзеепрыслоўе ўтварае ў сказе спалучэнне, якое выконвае ролю акалічнасці і звычайна адасабляецца інтанацыйна, а на пісьме
Дзеепрыслоўе як граматычная форма дзеясловаў склалася даволі позна. Беларускае дзеепрыслоўе — гэта амярцвела кароткая форма назоўнага склону адзіночнага ліку дзеепрыметнікаў цяперашняга або прошлага часу жаночага роду (идучи>ідучы, принесъши>прынёсшы). Гэтыя формы рана пачалі страчваць сувязь з назоўнікамі, станавіцца нязменнымі і набылі ролю акалічнасці. Ужо ў пачатку [[XVI ст.]] такія былыя [[дзеепрыметнік]]і атрымалі ўстойлівае значэнне дзеепрыслоўяў.
| |||