Марцін Ван Бюрэн: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Біяграфія: арфаграфія
→‎Біяграфія: стылявыя змены
Радок 5:
Меў [[Нідэрланды|галандскае]] паходжанне, рана навучыўся размаўляць з людзьмі розных этнічных, эканамічных і сацыяльных груп, якіх ён выкарыстоўваў у сваіх інтарэсах як палітычны арганізатар. Пачаў займацца палітыкай ва ўзросце 18 гадоў, хутка перайшоў ад мясцовай да дзяржаўнай палітыкі, атрымаў вядомасць і як палітычны арганізатар, і як дасведчаны юрыст. Абраны ў Сенат заканадаўчага сходу штата ў [[1821]] годзе, Ван Бюрэн падтрымаў [[Уільям Харыс Кроўфард|Уільяма Х. Кроўфарда]] на пасаду прэзідэнта ў [[1824]] годзе, але ў [[1828]] годзе ён вырашыў падтрымаць генерала [[Эндру Джэксан]]а. Ван Бюрэн быў галоўным прыхільнікам і арганізатарам Джэксана на выбарах 1828 года. Пасля абрання Джэксана, апошні зрабіў Ван Бюрэна дзяржаўным сакратаром.
 
На працягу васьмі гадоў прэзідэнтства Джэксана, Ван Бюрэн быў ключавым дарадцам, і пабудаваў арганізацыйную структуру для аб'яднання [[дэмакратычная партыя ЗША|дэмакратычнай партыі]], у прыватнасці, у [[Нью-Ёрк]]у. У [[1831]] годзе, пасля яго адстаўкі з пасады дзяржсакратара, Джэксан даўпрызначыў Ван БюрэнуБюрэна наступнае прызначэнне ў якасці [[Амерыканскі амбасадарпасол у Велікабрытаніі|амерыканскагаамерыканскім міністраміністрам ўу Вялікабрытаніі]], але Сенат не падтрымаў прызначэнне Ван Бюрэна, і той спыніў сваю службу ў [[Лондан]]е. Ён быў паспяховым палітыкам, стаў пераемнікам Джэксана, і быў абраны віцэ-прэзідэнтам у [[1832]] годзе. Ван Бюрэн перамог некалькіх праціўнікаў вігаў ў 1836 годзе, і быў абраны прэзідэнтам. Ён стаў трэцім віцэ-прэзідэнтам, які непасрэдна абраўся на пасаду прэзідэнта пасля [[Джон Адамс|Джона Адамса]] ў [[1796]] годзе і [[Томас Джэферсан|Томаса Джэферсана]] ў [[1800]] годзе, і апошнім такім прэзідэнтам на працягу 152 гадоў, пакуль ў [[1988]] годзе не быў абраны [[Джордж Герберт Уокер Буш|Джордж Буш]].
 
Як прэзідэнт, Ван Бюрэн быў абвінавачаны ў дэпрэсіі 1837 году; некаторыя газеты называлі яго "''Марцін Ван Руіна''". Ён паспрабаваў вылечыць эканамічныя праблемы, захоўваючы кантроль над федэральнымі сродкамі ў незалежнай казне, а не ў дзяржаўных банках; але Кангрэс ўхваліць гэты намер толькі ў [[1840]] годзе. У замежных спраў, ён адмаўляў прыняцце [[Штат Тэхас|Тэхаса]] ў Саюз, не жадаючы парушыць баланс свабодных і рабаўладальніцкіх штатаў згодна [[Місурыйскі кампраміс|Місурыйскага кампрамісу]], і ў надзеі пазбегнуць вайны з Мексікай з-за анэксіі Тэхасу, купіўшы тэрыторыю ў урада Мексікі. Акрамя таго, адносіны з Англіяй і яе калоніямі ў [[Канада|Канадзе]] апынуліся напружанымі з-за бяскроўнай [[Арустукская вайна|Арустукскай вайны]] і [[Каралінскі канфлікт|Каралінскага канфлікту]].