Фелікс Язэпавіч Янушкевіч: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др афармленне
Радок 1:
{{значэнні2|тып=прозвішча|Янушкевіч}}
'''Фелікс Язэпавіч Янушкевіч''' (нар. {{ДН|30|5|1954}}, [[Ракаў|в. [[Ракаў]], [[Валожынскі раён]] Мінскай вобл.) — беларускі жывапісец.
 
== Біяграфічныя звесткі ==
Брат [[В. Янушкевіч]]а і [[Я. Янушкевіч]]а. Скончыў [[Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут]] (1978), творчыя майстэрні АМ СССР у [[Мінск]]у (1984).
 
Жанаты з Наталляй Янушкевіч (1996), мае дачку Вікторыю і сына Валяр'яна.
Мае дзяцей: Вікторыя і Валяр'ян
Нашчадак: Янушкевіч Валяр'ян
 
== Творчасць ==
Працуе ў розных жанрах станковага жывапісу. Сярод твораў: «Роздум. А. Пашкевіч (Цётка)», «У вырай» (абодва 1976), «Натхненне. Максім Багдановіч» (1981), «Я. Купала і Б. Тарашкевіч. Лазенкі. Варшава, 1927 год» (1982), «А. Свентарэцкі, В. Дунін-Марцінкевіч і М. Грушвіцкі на месцы збору інсургентаў Мінскага павета» (1983), «Сталь» (1984), «Паўстанне» (1992), «Тата, я запаліў святло», «Гэй славяне, гэй Улане (Партрэт бацькі)» (абодва 1993). Аўтар трыпціхаў «Кастусь Каліноўскі» (1978), «Лёс Рагнеды, або Сцяна Памяці» (1986); паліпціхаполіпціха «Слава Мікалаю Гусоўскаму» (1980); серый «Гульні дзяцей Беларусі» (1980), «Камунары Беларусі» (1983), «У партызанскім краі» (1984), «Дзе мой край?» (1985—86).
 
Творы вызначаюцца глыбокім пранікненнем у сутнасць гістарычных падзей, метафарычнасцю вобразнага ладу, эмацыянальнасцю колеравага вырашэння, кампазіцыйнай ураўнаважанасцю.
 
== Літаратура ==
* ''Салавей Л.'' Янушкевіч // {{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.18 Кн.1: Дадатак: Шчытнікі — ЯЯ|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=2004|том=18|старонкі=277|старонак=472|isbn=985-11-0295-4 (Т. 18 Кн. 1)|тыраж=10 000}}
 
* ''Тараканава М.'' Прыняў мінулае як спадчыну: Мастацтва Фелікса Янушкевіча / М. Тараканава // Роднае слова. — 2004. — № 5. — с. 57-58.