Вікіпедыя

Павел I (імператар расійскі): Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Kaidor (размовы | уклад)
3 праўкі
автограф PNG→SVG
арфаграфія
Радок 66:
| шырыня манаграмы = 50px
}}
{{арфаграфія}}▼
'''Павел I Пятровіч''' ({{ДН|1|10|1754}} — {{ДС|23|3|1801}}) — імператар Расіі ([[1796]]—[[1801]]) з дынастыі Раманавых, сын [[Пётр III, імператар расійскі|Пятра III Фёдаравіча]] і [[Кацярына II, імператрыца расійская|Кацярыны II Аляксееўны]].
{{змест справа}}
 
== Раннія гады ==
Павел нарадзіўся ў драўляным (выфарбаваным пад мармур) Летнім палацы Лізаветы Пятроўны, выбудаваным [[Барталамеа Растрэлі]] на ФантанкеФантанцы ў [[1754]] гадугодзе. Пасля гэты палац быў знесены, а на яго месцы пабудаваны [[Міхайлаўскі замак]], у якім Павел быў забіты.
 
Павел Пятровіч не атрымаў колькі-небудзь сур'ёзнай адукацыі, якою кіраваў [[Мікіта Іванавіч Панін]], які меў вырашальны ўплыў на фарміраванне характару і поглядаў будучынібудучага імператара. З дзяцінства меў слабае здароўе і больш за небагатыя здольнасці, рос вельмі нервовым, уразлівым і надмерна запальчывым, падазроным да навакольных яго людзямлюдзей. Маці, імператрыцай Кацярынай II, быў ненавідзім як дзіця ад нялюбага мужа — Пятра III. Адхілены ёю ад умяшання ў рашэнне якія-небудзь дзяржаўных спраў, ён, у сваю чаргу, асуджаў усюувесь выявулад яе жыцця і не прымаў той палітыкі, якую яна праводзіла. Павел лічыў, што гэтая палітыка абапіраецца на славалюбства і прытворства, марыў аб пасяленні ў Расіі пад эгідай самадзяржаўя строга законнага кіравання, абмежаванні мае рацыюпращ дваранства, уводзіныувядзення найстрогай, па прускім узоры, дысцыпліны ў войсківойску. У 1780-я захапіўся масонствам.
[[Выява:Zar Pavel 1.gif|thumb|left|Павел I Петровіч ([[1777]])]]
Павел быў двойчы жанаты. У [[1773]], не дасягнуўшы і 20 гадоў, ажаніўся на гесэн-дармштацкай прынцэсе Вільгельміне (у праваслаўі — Наталлі Аляксееўне), але праз тры гады яна памерла падчас родаў, і ў тым жа [[1776]] Павел ажаніўся другасна, на прынцэсе Сафіі-Дарацеі (у праваслаўі — Марыі Фёдараўне).▼
 
▲Павел быў двойчы жанаты. У [[1773]], не дасягнуўшы і 20 гадоў, ажаніўся на гесэн-дармштацкай прынцэсе Вільгельміне (у праваслаўі — Наталлі Аляксееўне), але праз тры гады яна памерла падчас родаў, і ў тым жа [[1776]] Павел ажаніўся другасна, на прынцэсе Сафіі-ДарацеіДаратэі (у праваслаўі — Марыі Фёдараўне).
Увесь час якія абвастраліся ўзаемаадносіны Паўла з маці, якую ён падазраваў у саўдзеле ў забойстве свайго бацькі — Пятра III, прывялі да таго, што Кацярына II падарыла сыну ў 1783 [[Гатчынскі маёнтак]] (гэта значыць «адсеіла» яго ад сталіцы). Тут Павел завёў звычаі, рэзка выдатныя ад пецярбургскіх. Але за адсутнасцю якія-небудзь іншых клопатаў засяродзіў усе свае высілкі на стварэнні «гатчынскага войска»: некалькіх батальёнаў, аддадзеных пад яго камандаванне. Афіцэры ў поўнай форме, парыкі, цесныя мундзіры, бездакорны лад, пакаранні шпіцрутэнами за найменшыя недагляды і забарона цывільных звычак — такая была паўловская [[Гатчына]].▼
 
▲Увесь час якія абвастралісявострыя ўзаемаадносіны Паўла з маці, якую ён падазраваў у саўдзеле ў забойстве свайго бацькі — Пятра III, прывялі да таго, што Кацярына II падарыла сыну ў 1783 [[Гатчынскі маёнтак]] (гэта значыць «адсеілаадсяліла» яго ад сталіцы). Тут Павел завёў звычаі, рэзка выдатныяадрозныя ад пецярбургскіх. Але за адсутнасцю якія-небудзь іншых клопатаў засяродзіў усе свае высілкі на стварэнні «гатчынскага войска»: некалькіх батальёнаў, аддадзеных пад яго камандаванне. Афіцэры ў поўнай форме, парыкі, цесныя мундзіры, бездакорны лад, пакаранні шпіцрутэнами за найменшыянайменьшыя недагляды і забарона цывільных звычак — такая была паўловскаяпаўлаўская [[Гатчына]].
У [[1794]] імператрыца вырашыла ўхіліць свайго сына ад пасаду і перадаць яго старэйшаму ўнуку [[Аляксандр Паўлавіч|Аляксандру Паўлавічу]], але сустрэла процідзеянне са боку вышэйшых дзяржаўных саноўнікаў. Смерць Кацярыны II 6 лістапада [[1796]] адкрыла Паўлу дарогу на трон.▼
 
▲У [[1794]] імператрыца вырашыла ўхіліцьне дапусціць свайго сына адда пасадустальца і перадаць яго старэйшаму ўнуку [[Аляксандр Паўлавіч|Аляксандру Паўлавічу]], але сустрэла процідзеянне са боку вышэйшых дзяржаўных саноўнікаў. Смерць Кацярыны II 6 лістапада [[1796]] адкрыла Паўлу дарогу на трон.
 
== Унутраная палітыка ==
▲{{арфаграфія}}
Сваё валадаранне Павел пачаткаў з ломкі ўсіх парадкаў екацярынінскага кіравання. Падчас свайго каранавання (якая адбылася ў дзень Вялікдні) Павел абвясціў шэраг указаў. У прыватнасці, Павел адмяніў пятроўскі ўказ аб прызначэнні самім імператарам свайго пераемніка на пасадзе і ўсталяваў выразную сістэму атрымання пасада ў спадчыну. Паўлам была адноўленая сістэма калегій, прадпрымаліся спробы стабілізаваць фінансавае становішча краіны (у тым ліку знакамітая акцыя па пераплаўленні палацавых сервізаў у манеты).
 
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Павел_I_(імператар_расійскі)"