Канстанцін Паклонскі: Розніца паміж версіямі

 

'''Канстанцін Вацлаў Паклонскі''' (? — пасля 1661/да 1663{{sfn|Rachuba|1982|}}) — «палкоўнік беларускі», ротмістр [[ВКЛ|літоўскі]].

У студзені 1655 года, пасля некалькіх сутычак з вялікалітоўскім войскам, якое спрабавала вярнуць страчаныя тэрыторыі, Паклонскі са сваім палком прыйшоў у Магілёў. Пераканаў гараджан абараняцца супраць наступаючых на горад войскаў Я. Радзівіла, а таксама выгнаць з Магілёва яўрэяў, якіх абвінавачваў у супрацоўніцтве з праціўнікам. Частка яўрэяў была абрабавана і забіта, хтосьці здолеў уцячы з горада, астатнія вымушаны былі прыняць праваслаўе. У гэты час Паклонскі яшчэ атрымаў ва ўзнагароду ад цара сёлы Вілейку, Лазараўку і Заходы. Аблога Магілёва вялікалітоўскім войскам, з-за моцных марозаў і благога забеспячэння, не давала вынікаў. Гетману Янушу Радзівілу ўдалося завязаць кантакт з Паклонскім і вясною 1655 года ён перайшоў на бок Рэчы Паспалітай, дзякуючы гэтаму ўдалося заняць частку Магілёва, але маскоўскі гарнізон і гаражане працягвалі абарону астатняй частцы. Паклонскі спрабаваў схіліць гараджан да здачы, таксама вёў перамовы пра гэта з камандзірам казакаў В. Залатарэнкам, але безвынікова.{{sfn|Rachuba|1982|}}

 

 

Верагодна, пасля здрады Фрыдрыха Вільгельма інтарэсам Рэчы Паспалітай, Паклонскі пакінуў службу ў яго і ўжо 1656 годзе зноў быў у вялікалітоўскім войску. Восенню 1656 годзе ўдзельнічаў у арганізаваным Вінцэнтам Гансеўскім паходзе супраць шведаў у Прусію. У няўдалай для вялікалітоўскага войска бітве пад Філіпавым (22 кастрычніка) трапіў у шведскі палон і быў зняволены у мальборкскай турме.{{sfn|Rachuba|1982|}}