Гісторыя Польшчы: Розніца паміж версіямі

На Венскім кангрэсе, які пачаўся ўвосень 1814, польскае пытанне быў адным з самых вострых. [[Аляксандр I, імператар расійскі|Аляксандр I]] выступаў за стварэнне Царства Польскага пад уладай Расіі. Прусія і Аўстрыя патрабавалі падзела Варшаўскага княства. Нарэшце рознагалоссі былі перадолены: Аляксандр I пагадзіўся на тэрытарыяльныя саступкі Аўстрыі. 3 мая 1815 былі падпісаныя дагаворы паміж Расіяй, Прусіяй і Аўстрыяй аб Варшаўскім княстве, а 9 чэрвеня – генеральны акт Венскага кангрэса. Прусія атрымала ПознаньскийПазнаньский і Быдгашцкі дэпартаменты княства, Аўстрыя – раён Вялічкі. Кракаў з наваколлямі быў абвешчаны "вольным горадам" пад пратэктаратам Аўстрыі. Астатняя тэрыторыя была далучана да Расіі і склала Царства Польскае.

Прускія ўлады таксама імкнуліся да ліквідацыі нацыянальных асаблівасцей польскіх земляў, якія ўваходзілі ў Прусію. У 1867 Вялікае княства ПознаньскоеПазнаньское, створанае па рашэнні Венскага кангрэса 1815, якое мела ўласныя адміністрацыйныя інстытуты, стала часткай Поўнача-Германскага саюза, а ў 1871 – Германскай імперыі. Палякаў выцяснялі з дзяржаўных устаноў, польская мова ў судзе і адміністрацыі замянялася нямецкай. Для скупкі немцамі польскім земляў была створана Каланіяльная камісія.