Ашмянскае ўзвышша: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 23:
}}</ref>.
 
Ашмянскае ўзвышша працягнулася з паўночнага захаду на паўднёвы ўсход на 100 км, з поўначы на поўдзень на 30-40 км (заходзіць часткова на тэрыторыю [[Літва|Літвы]], дзе яго называюць Мядзінінкскім узвышшам), плошча 3,2 тыс. км². На поўначы і паўночным усходзе мяжуе з [[Нарачана-Вілейская нізіна|Нарачана-Вілейскай нізінай]], на ўсходзе — з [[Мінскае ўзвышша|Мінскім узвышшам]], на паўднёвым захадзе — з [[Верхнянёманская нізіна|Верхнянёманскай нізінай]], на паўночным захадзе — з [[Лідская раўніна|Лідскай раўнінай]]. Усходнюю частку ўзвышша — [[Валожынскае ўзвышша]], якое адчляняецца [[даліна]]й [[Рака Заходняя Бярэзіна|Бярэзіны]], некаторыя даследчыкі адносяць да Мінскага ўзвышша. Над суседнімі нізінамі ўзвышаецца на 75-100 м. Найвышэйшы пункт узвышша — [[гара Мілідаўская]] (320 м над узроўнем мора) каля вёскі [[Мілідаўшчына]] Смаргонскага раёна). У рэльефе ўзвышша вылучаецца пяць град, выцягнутых у выглядзе дуг (кожная града шырынёй ад 1—1,5 да 5—7 км), што чаргуюцца з глыбокімі (да 40-50 м) паніжэннямі, на якіх трапляюцца [[озы]]. Разарана 30 %, пад лясамі больш за 35 % узвышша.
 
Узвышша фарміравалася на працягу чатырох зледзяненняў. Найбольшы ўплыў зрабілі ледавікі сожскага зледзянення.