Уільям Х’юз: Розніца паміж версіямі

'''Уільям Морыс Х'юз''', або '''Білі Х'юз''' ({{ДН|25|9|1862}} - — {{ДС|28|10|1952}}, Лінфілд, [[Новы Паўднёвы Уэльс]], [[Аўстралія]]) - — аўстралійскі палітык, сёмы прэм'ер-міністр Аўстраліі. Падпісваў [[Версальскі мірны дагавор]] ад Аўстраліі. Правёў у парламенце краіны 51 год.

У 1894 годзе ён стаў членам заканадаўчага сходу Новага Паўднёвага Уэльса ад Лэнга, Сідней , прадстаўляючы Solidarity Labor Party. З гэтага моманту пачалася яго парламенцкая кар'ера, якая больш 50 гадоў. У заканадаўчым сходзе ён быў вядомы дзякуючы вострым прамовам, пераканаўчым дэбатам, а таксама палітычнымі стратэгіямі.

На першых федэральных выбарах ў 1901 годзе Х'юз прадстаўляў лейбарыстаў ва ўсходнім Сіднеі. Ён выйграў шэсць выбараў запар у гэтай акрузе. З 1908 па 1915 ён займаў розныя пасады ва ўрадзе, уключаючы пасаду міністра замежных спраў, генеральнага пракурора і намесніка прэм'ер-міністра. У гэты ж час ён быў другім чалавекам у лейбарысцкай партыі. У 1915 годзе, пасля сыходу [[Эндру Фішэр|Эндру Фішэра]]а, ён стаў яе лідарам, а таксама прэм'ер-міністрам краіны.

Уільям Х'юз быў актыўным прыхільнікам татальнай вайны, прадстаўляў Аўстралію на ваенных нарадах ў Лондане ў 1916 годзе, а таксама даў ход рэферэндуму аб вайсковым абавязку, які адбыўся ў кастрычніку 1916 года. Апошні быў падтрыманы апазіцыяй, пры гэтым шэраг аднапартыйцаў Х'юза выйшлі з парламента. Канфлікт стаў прычынай адстаўкі Х'юза з пасады лідара партыі і прэм'ер-міністра ў лістападзе 1916 года. Акрамя таго, Х'юз зусім выйшаў з партыі.