Закон Кулона: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
JerzyKundrat (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
JerzyKundrat (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1:
[[Image:CoulombsLaw.svg|thumb|right|300px|Ілюстрацыя механізма дзеяння закона Кулона: два аднаіменныя зарады адталківаюцца, а рознаіменныя прыцягваюцца адзі да аднаго.]]
'''Зако́н Куло́на''' дазваляе вызначыць [[сіла|сілу]] электрычнага ўзаемадзеяння між двума пунктавымі зараджанымі цяламі (гэтую сілу называюць '''сілай Кулона''').
У электрастатыцы падчас вывучэння ўзаемадзеяння электрычна зараджаных цел эфектыўнай аказваецца мадэль «пунктавы зарад». Пунктавы зарад — зарад такога зараджанага цела, памеры якога значна меншыя за адлегласць ад гэтага цела да пункта назірання і да іншых цел (г. зн. памеры зараджанага цела ва ўмовах дадзенай задачы можна не прымаць пад увагу). Французскі вучоны [[Ш. Кулон]] у 1775 годзе першы апублікаваў вынікі сваіх даследаванняў па ўзаемадзеянні нерухомых пунктавых зарадаў. Ён шляхам доследаў устанавіў залежнасць сіл электрычнага ўзаемадзеяння цел ад модуляў зарадаў гэтых цел і адлегласці паміж імі. Атрыманая ім суадносіна з’яўляецца адным з асноўных законаў электрастатыкі.<ref>Гэты закон быў устаноўлены англійскім фізікам Г. Кавендзішам яшчэ ў 1774 годзе, але ён не апублікаваў сваю працу, і сучаснікам сталі вядомыя толькі вынікі доследаў Ш. Кулона</ref>
Закон фармулюецца наступным чынам:
''Модулі сіл узаемадзеяння двух нерухомых пунктавых зараджаных цел у вакууме прама прапарцыянальныя здабытку модуляў зарадаў гэтых цел, адваротна прапарцыянальныя квадрату адлегласці паміж імі, а самі сілы накіраваны ўздоўж прамой, што злучае гэтыя целы, з’яўляючыся сіламі адштурхвання для аднайменных зарадаў і сіламі прыцяжэння для рознаіменных.''
Матэматычна закон (у вектарнай форме) запісваецца наступным чынам:
| |||