Глеб Усяславіч: Розніца паміж версіямі

На пачатак XI ст. тэрыторыю абапал Дняпра са «шляхам з вараг у грэкі» кантраляваў непасрэдна Кіеў<ref>БМ{{sfn|«На Рши у Смолиньска»|1997|с.=19.</ref>;}}. У Смаленскім княстве, вылучаным у 1054 годзе, у 2-й палове XI ст. часта мяняліся князі і не было ўмоў для інтэнсіўнага збірання тэрыторыі, да канца XI ст. яго заходнімі воласцямі ў Падняпроўі былі Басея і Мірацічы, якія ахоплівалі басейны рэк Басі і Мярэі<ref>БМ с.17, 19.</ref>. Напэўна, са згоды вялікага князя Святаполка Глеб далучыў да сваіх уладанняў землі па берагах Дняпра, дзе пабудаваў крэпасці ў [[Горад Орша|Оршы]], [[Гарадскі пасёлак Копысь|Копысі]] і іншыя (напр. гарадзішчы каля в. Стражава і Германы Дубровенскага р-на<ref>БМ с.19.</ref>), умацаванні ва ўсіх гэтых паселішчах з'явіліся на пачатку XII ст.<ref>БМ с.19.</ref><ref>Ляўко В. М. Смаленска-Полацкае… С. 174—175.</ref>. У канцы XI ст. Смаленскае княства ўрэшце замацавалася за дзецьмі Уладзіміра Усеваладавіча, якія, напэўна, таксама імкнуліся атрымаць кантроль над Дняпром, што было прычынай іх варожасці да Глеба<ref>БМ с.19.</ref>.