Порплішча: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненне, афармленне
Радок 55:
|OpenStreetMap = 243018973
}}
'''По́рплішча'''<ref>{{Крыніцы/Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь/Віцебская вобласць}} С. 255</ref> — [[аграгарадок]] у [[Беларусь|Беларусі]], Цэнтр [[Порплішчанскі сельсавет|сельсавета]] [[Докшыцкі раён|Докшыцкага раёна]] [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]]. Насельніцтва 688 чал. ([[2010]]).

Знаходзіцца за 10 км у напрамку на паўночны захад ад горада [[Докшыцы]], за 197 км ад [[Віцебск]]а, на скрыжаванні аўтамабільных дарог [[Докшыцы]] — [[Глыбокае]] і [[Вёска Каралеўшчына, Докшыцкі раён|Каралеўшчына]] — [[Параф'янава]].
 
== Гісторыя ==
Радок 62 ⟶ 64:
[[Выява:Porplišča. Порплішча (XX).jpg|thumb|злева|200px|Царква, фота пачатку [[XX стагоддзе|XX ст.]]]]
 
У [[XVI стагоддзе|XVI]]—[[XVII стагоддзе|XVII]] стст. за 5 км на ўсход ад Порплішча, пры дарозе Докшыцы — Галубічы, узнік аднайменны фальварак. Згодна з адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай ([[1565]]—[[1566]]) мясцовасць увайшла ў склад [[Ашмянскі павет|Ашмянскага павета]] [[Віленскае ваяводства|Віленскага ваяводства]]. У [[1628]] г. у Порплішчы збудавалі першую царкву. У [[XVIII стагоддзе|XVII]] ст. маёнткам валодалі [[Радзівілы]].
 
У выніку [[другі падзел Рэчы Паспалітай|другога падзелу Рэчы Паспалітай]] ([[1793]]) Порплішча апынулася ў складзе [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]], у [[Вілейскі павет, Расійская Імперыя|Вілейскім павеце]] [[Мінская губерня|Мінскай]], пазней [[Віленская губерня|Віленскай губерні]]. Станам на [[1795]] год тут было 45 двароў. Праз вёску праходзіў паштовы тракт з [[Дзісна|Дзісны]] на [[Вілейка|Вілейку]]. У [[1864]] годзе адкрылася народнае вучылішча. Паводле вынікаў перапісу ([[1897]]) — 24 двары.
 
Згодна з [[Рыжскі мірны дагавор|Рыжскім мірным дагаворам]] ([[1921]]) Порплішча апынулася ў складзе міжваеннай [[Польская Рэспубліка, 1918—1939|Польскай Рэспублікі]], дзе сталі цэнтрам гміны Дунілавіцкага павета [[Навагрудскае ваяводства, 1919—1939|Наваградскага]], з [[1922]] г. [[Віленскае ваяводства, 1923—1939|Віленскага ваяводства]]. У [[1922]] годзе адкрылася школа. Станам на [[1930]] год — 71 двор, 608 дзесяцінаў зямлі, управа гміны, пастарунак паліцыі, пошта, 7-класная школа, чыгуначны прыпынак, царква. У [[1937]] угодзе ў цэнтры вёскі збудавалі касцёл.
 
У [[1939]] годзе Порплішча ўвайшло ў [[БССР]], дзе [[12 кастрычніка]] [[1940]] г. зрабілася цэнтрам сельсавета. Бальшавікі зачынілі касцёл, знеслі вежу (адноўленыя ў [[1993]] годзе). Станам на [[2001]] год у вёсцы было 293 двары, на [[1 студзеня]] [[2006]] г. — 276 двароў.
 
У [[2009]] годзе царкоўны прыход супольна з святаром [[Беларускі экзархат Маскоўскага патрыярхату|БЭМП]] пакрылі [[сайдынг]]ам вежу і купал царквы, а ў [[2011]] годзе зафарбавалі інтэр'ер. На думку старшыні добраахвотнага таварыства аховы помнікаў [[Антон Астаповіч|Антона Астаповіча]], гэта з'яўляецца крымінальным злачынствам. Ён звярнуўся ў пракуратуру з лістом, у якім просіць прыцягнуць ад адказнасці арганізатараў і выканаўцаў прац у адпаведнасці з ч.2 арт. 344 КК за наўмыснае пашкоджанне гістарычна-культурнай каштоўнасці групай асоб<ref>Сямён Печанко. [http://nn.by/?c=ar&i=57594 Фотафакт: У драўлянай царкве [[XVII стагоддзе|XVII ст.]] зрабілі «красіва»] // «[[Наша ніва (1991)|Наша Ніва]]», 19 ліпеня 2011.</ref>.
 
== Насельніцтва ==
Радок 89 ⟶ 91:
== Літаратура ==
* {{Крыніцы/Памяць/Докшыцкі раён}}
* {{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 12: Палікрат — Праметэй|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=2001|том=12|старонкі=512|старонак=560|isbn=985-11-0198-2 (Т. 12)|тыраж=10&nbsp;000}}
* Porpliszcze // {{Крыніцы/Геаграфічны слоўнік Каралеўства Польскага|8}} S. [http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_VIII/827 827].