Іван Усцінавіч Здановіч: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 54:
У будынак вучылішча былі праведзены электрычнасць і вадаправод. У некаторых публікацыях сцвярджаецца нават, што такое было ўпершыню ў Мінску. Гэта, вядома, перабольшанне, дома з электра - і водазабеспячэннем былі ў горадзе і раней, але для пачатку дваццатага стагоддзя дасягненне несумненна значная. Акрамя таго, Здановіч арганізаваў у будынку вучылішча біялагічную ачыстку сцекавых вод.
На училищном участку былі лазня з пральняй, каменны ледавік, заменявший халадзільнік. Там жа была пабудавана царква «Усіх Тужлівых Радасць», асвечаная ў лістападзе 1907 года, прычым уся мастацкая разьба была выканана альбо самім Здановічам, альбо па яго эскізах. Газета «Мінскае слова» пісала: «З сякерай у руцэ ен паказваў цесляру, як секчы кут. Калі ен браўся за разец, то ў яго выходзілі мастацкія рэчы, скульптурныя працы і мастацкія творы, якія былі сапраўдным упрыгожваннем мясцовых выстаў»<ref>Г.А.Кандыбор. Иван Устинович Зданович – выдающийся деятель госпитальной медицины. Материалы XI республиканской научной конференции по истории медицины и фармации, 3 ноября 2009 г., Витебск. С. 145–146.</ref>.
[[Файл:1915_Училище_для_слепых_детей.jpg|безрамкі|З «Памятнай кніжкі Мінскай губерні на 1915 год»]]
Вучэбная праграма ўключала Закон Божы, рускую мову, арыфметыку, гісторыю, геаграфію і заалогію. Асаблівая ўвага надавалася спеву. Каб атрымаць дадатковыя сродкі на ўтрыманне вучылішча і даць невідушчым дзецям з бедных сем'яў спецыяльнасць, якая дазволіла б ім у будучыні пракарміць сябе, выхаванцаў навучалі корзиночному і щеточному вытворчасці. Кошыкі, шчоткі, а таксама мэбля прадаваліся ў адмысловай краме пры вучылішчэ, часам выконваліся нават прыватныя заказы, што кажа аб высокім прафесійным майстэрстве<ref>А.А.Зорко. «Первая в Беларуси школа для обучения грамоте слепых детей и её основатель врач И.У.Зданович». «Сестринское дело, здравоохранение, история медицины: проблемы и перспективы: сборник статей». О "Гродненский государственный медицинский университет", Общественное объединение средних медицинских работников Гродненской области. С. 106–110.</ref>. «Ганаровы член» Любоў Аляксандраўна Гірс — жонка губернатара, так Здановіч забяспечваў афіцыйную падтрымку свайго пачынанні.
| |||