Іван Усцінавіч Здановіч: Розніца паміж версіямі

У будынак вучылішча былі праведзены электрычнасць і вадаправод. У некаторых публікацыях сцвярджаецца нават, што такое было ўпершыню ў Мінску. Гэта, вядома, перабольшанне, дома з электра- і водазабеспячэннем былі ў горадзе і раней, але для пачатку дваццатага стагоддзя дасягненне несумненна значнае. Акрамя таго, Здановіч арганізаваў у будынку вучылішча біялагічную ачыстку сцекавых вод.

 

[[Файл:1915_Училище_для_слепых_детей.jpg|безрамкі|З «Памятнай кніжкі Мінскай губерні на 1915 год»]]

Вучэбная праграма ўключала Закон Божы, рускую мову, арыфметыку, гісторыю, геаграфію і заалогію. Асаблівая ўвага надавалася спеву. Каб атрымаць дадатковыя сродкі на ўтрыманне вучылішча і даць невідушчым дзецям з бедных сем'яў спецыяльнасць, якая дазволіла б ім у будучыні пракарміць сябе, выхаванцаў навучалі кощыкавай і шчотачнай вытворчасці. Кошыкі, шчоткі, а таксама мэбля прадаваліся ў адмысловай краме пры вучылішчэ, часам выконваліся нават прыватныя заказы, што кажа аб высокім прафесійным майстэрстве<ref>А. А. Зорко. «Первая в Беларуси школа для обучения грамоте слепых детей и её основатель врач И. У. Зданович». «Сестринское дело, здравоохранение, история медицины: проблемы и перспективы: сборник статей». О «Гродненский государственный медицинский университет», Общественное объединение средних медицинских работников Гродненской области. С. 106—110.</ref>. «Ганаровы член» Любоў Аляксандраўна Гірс — жонка губернатара [[Аляксей Фёдаравіч Гірс|А. Ф. Гірса]], так Здановіч забяспечваў афіцыйную падтрымку свайго пачынанні.