Паўстанне Спартака: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 52:
На зыходзе [[72 да н.э.]] Спартак дабраўся да Рэгіума (суч. Рэджа-дзі-Калабрыя) на [[Месінскі праліў|Месінскім праліве]]. Ён дамовіўся з [[Кілікія|кілікійскімі]] [[Піраты|піратамі]] даставіць яго з людзьмі ў [[Сіцылія|Сіцылію]], а тым часам 8 легіёнаў Краса перакрылі яму выхад з [[Калабрыя|Калабрыі]], вырыўшы роў і пабудаваўшы ўмацаванні ад мора да мора. Сенат адклікаў у Італію [[Гней Пампей Вялікі|Гнея Пампея]] з Іспаніі і Марка Лукула з [[Фракія|Фракіі]].
 
Піраты ашукалі Спартака. Ён прарваў умацаванні Краса і рушыў да Брундзізія (суч. [[Брындзізі]]), аднак Крас нагнаў яго на мяжы [[Апулія|Апуліі]] і [[Луканія|Луканіі]].Там адбыўсяад апошніяго бой.Рымлянеаддзяліўся сутыкнулісяатрад зпад восставшими.Красскамандаваннем ўвёўГая уКанніцыя бой(Ганніка) легіёні ветэранаўКаста, іякі паўстанцыстаў сталілагерам адступаць. Засадныекаля часткіЛуканская паўстанцаўвозера.Крас былінапаў перахопленыяна рымлянамііх, іпачаўся знішчаныбой.ЗатымУ войскаразгар Спартакабою былона акружана.Спартакрымлян мужнанапаў змагаўсяСпартак і загінуўпрымусіў уіх баіадступіць.ПяцьЗатым тысячмяцежнікі паўстанцаўадступілі прарваласяда іракі сышло,[[Казуент шэсць(рака)|Казуент]].Рымляне былопераследавалі ўзятаіх.На ўберазе ракі паўстанцаў палонразгарнуліся, астатніяатакавалі забітыя.Прарваўшыхсяпраследавацеляў паўстанцаўі разбіўперамаглі Пампей Вялікііх.<ref name=":2" />
 
Затым Спартак стаў каля рекі Сілар (Сяле),там адбыўся апошні бой.Рымляне сутыкнуліся з паўсталымі.Красс ўвёў у бой легіён ветэранаў і паўстанцы сталі адступаць.Засадные часткі паўстанцаў былі перахопленыя рымлянамі і знішчаны.Затым войска Спартака было акружана.Спартак мужна змагаўся і загінуў у баі.Пяць тысяч паўстанцаў прарвалася і сышло, шэсць было ўзята ў палон, астатнія забітыя.Прарваўшыхся паўстанцаў разбіў Пампей Вялікі.<ref name=":2" />
 
Прыкладна 6000 захопленых рабоў былі раскрыжаваны ўздоўж [[Апіева дарога|Апіевай дарогі]] ад [[Капуя|Капуі]] да [[Рым|Рыма]]. Крас так і не аддаў загаду зняць целы з крыжоў, яны віселі на іх гадамі, а, магчыма, дзесяцігоддзямі (Крас быў забіты парфянамі каля крэпасці Сенака праз 18 гадоў пасля разгрому Спартака).
 
Трэцяе паўстанне рабоў мае важнае значэнне для наступнай гісторыі [[Старажытны Рым|Старажытнага Рыма]], у асноўным сваім уплывам на кар'еру Пампея і Краса. Абодва военачальнікі выкарысталі свае поспехі ў падаўленні паўстання для палітычнай кар'еры, карастаючыся грамадскім прызнаннем і пагрозай сваіх легіёнаў для ўплыву на консульскія выбары [[70 да н.э.|70 года да н. э.]] Іх дзеянні ў значнай меры спрыялі падрыву рымскіх палітычных інстытутаў і ўрэшце ператварэнню [[Рымская рэспубліка|Рымскай рэспублікі]] у [[Рымская імперыя|Рымскую імперыю]]<ref name="Uch" />.