Вера Захараўна Харужая: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→Літаратура: афармленне |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 11:
У 1932 у выніку абмену палітвязнямі вярнулася ў Мінск. Для выдавецтва ЦК КПЗБ пісала адозвы, артыкулы, брашуры. Завяршыла пачатыя ў турме публіцыстычныя брашуры «За Чырвоны Кастрычнік на Заходняй Беларусі», «Мы — маладая гвардыя рабочых і сялян», «Увага, школьнікі» (выдадзены ў 1933 на беларускай, украінскай і польскай мовах).
У 1935 выключана з партыі па даносу мужа, [[Станіслаў Адамавіч Мертэнс|Станіслава Адамавіча Скульскага (Мертэнса)]]. Арыштавана органамі НКУС 10.8.1937. Два гады знаходзілася ў Мінскай унутранай турме НКУС. Вызвалена 15.8.1939. З пачаткам вайны ў атрадзе [[В. Корж|В. Каржа]]. З вясны 1942 у апараце ЦК КП(б)Б у Маскве. У верасні 1942 накіравана ў варожы тыл. Арыштавана 13.11.1942. Закатавана нацыстамі.
[[File:17b-m s1.jpg|thumb|250px|[[Бэз 'Вера Харужая']]]]
У 1960 годзе Харужая была пасмяротна ўзнагароджаная тытулам [[Герой Савецкага Саюза|Героя Савецкага Саюза]]. У той жа год у гонар Харужай была перайменаваная [[Вуліца Веры Харужай, Мінск|вуліца Зялёнае Кола]] ў [[Мінск]]у.
| |||