Адэльгейда Бургундская: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 2:
== Біяграфія ==
Адэльгейда нарадзілася ў [[931
У парушэнне ўсіх законаў, яна была захоплена ворагам Лотара, маркграфам Берангарам і кінута ў турму. Праз некаторы час яе разам з духаўніком і прыслужніцай змясцілі ў замак каля возера [[возера Гарда|Гарда]]. Там, знаходзячыся ў поўнай ізаляцыі ад навакольнага свету, яна заставалася ў палоне амаль 4 месяцы. Быўшы глыбока рэлігійнай, Адэльгейда не губляла мужнасці і надзеі. У яе атрымалася разам са сваімі спадарожнікамі пракапаць тунэль, праз які яна уцякла з замка. Некалькі дзён у вінаградніках і лясах уцекачы хаваліся ад пагоні.
Радок 8:
Адэльгейда знайшла прытулак у замку епіскапа Адельгарда, прыхільніка свайго памерлага мужа. Але у Італіі панаваў Берангар, абвешчаны каралём. Адэльгейда звярнулася за дапамогай да нямецкага караля Атона I. Апошні з велізарным войскам уварваўся ў Італію, хутка заняў Павію і аднавіў каралеўскія правы Адэльгейды. Пасля гэтага Атон накіраваў паслоў да Адэльгейды, загадаўшы перадаць ёй «вестку міру і салодкага кахання». Яна прыняла такую прапанову і разам са шматлікай світай прыехала ў Павію, дзе было зроблена вяселле.
У Адэльгейды і Атона нарадзіліся 3 сыны: Генрых, Бруна, Атон, а таксама дачка Мацільда. Жонка Атона актыўна цікавілася дзяржаўнымі справамі, прыняла ўдзел у так званым клюнійскім руху, заснавала некалькі манастыроў. Паўсюль Адэльгейда аказвала вялікадушную падтрымку царкве, імкнулася па магчымасці аблегцычь цяжкую долю беднякоў і рабіць дабро. З [[973]] па [[983
== Памяць ==
Магіла Адэльгейды ў Сельцы хутка стала месцам [[паломніцтва|паломніцтва]]. У [[1097
== Літаратура ==
|