Мікалай Капернік: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Artificial123 (размовы | уклад)
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 78:
=== Геліяцэнтрычная сістэма Каперніка ===
 
Разважаючы пра [[ПталямееваПталемеева сістэма свету|ПталямеевайПталемеевай сістэме свету]], Капернік паражаўся яе складанасці і штучнасці і, вывучаючы складанні старажытных філосафаў, асабліва [[Гікет, піфагарэец|Нікіты Сіракузскага]] і [[Філалай|Філалая]], ён прыйшоў да высновы, што не Зямля, а Сонца павінна быць нерухомым цэнтрам [[Сусвет|Сусвету]]. Выходзячы з гэтага дапушчэння, Капернік вельмі проста вытлумачыў усю ўяўную заблытанасць рухаў планет, але, не ведаючы яшчэ праўдзівых шляхоў планет і лічачы іх акружнасцямі, ён быў змушаны захаваць [[эпіцыкл]]ы і [[дэферэнт]]ы старажытных для тлумачэння нераўнамернасці рухаў.
 
Ствараючы сваю геліяцэнтрычную сістэму, Капернік абапіраўся на матэматычны і кінематычны апарат тэорыі Пталямея, на атрыманыя апошнім пэўныя геаметрычныя і лікавыя заканамернасці. Так, у мадэлі Пталямея ўсе планеты падначальваліся агульнаму (хоць і незразумеламу ў рамках геацэнтрызму) закону: [[радыус-вектар]] кожнай планеты ў эпіцыкле заўсёды супадаў з радыус-вектарам [[Зямля]] — [[Сонца]], а рух па эпіцыкле для верхніх планет ([[Марс]], [[Юпітэр]], [[Сатурн]]) і па дэферэнце для ніжніх ([[Меркурый]], [[Венера]]) адбывалася з адзіным для ўсіх планет гадавым перыядам. У мадэлі Каперніка дадзены закон атрымаў простае і лагічнае тлумачэнне{{sfn|Еремеева|1986|с=267}}.