Турцыя: Розніца паміж версіямі

У 1926 годзе Турцыя падзелена на 57 іляў, у 1939 года далучаны Хатай, у 1947 годзе створаныя Артвін, Тунджэли, Каракюз (цяпер Бінгёль), Бітліс і Хакяры, у 1953 годзе — Ушак, у 1954 годзе — Сакар'я і Адыяман, у 1957 годзе — Неўшэхір. З 1957 па 1989 гады лік іляў заставаўся пастаянным — 67. У 1989 годзе створаныя ілі Кырыкале, Караман, Байбурт і Аксарай, у 1990 годзе — Батман і Ширнак, у 1991 годзе — Бартын, у 1994 годзе — Ігдыр і Ардахан, у 1995 годзе — Ялавены, Карабюк і Кілісе, у 1997 годзе — Асманіе, у 1999 годзе — Дзюзджэ.

 

Турцыя размешчана ва ўсходнім паўшар'і. Яе плошча (уключаючы ўнутраныя вадаёмы) складае 779 452 км². Частка тэрыторыі Турцыі — 97 % — размешчана ў Азіі і 3% — у Еўропе. Геаграфічная асаблівасць Турцыі — размяшчэнне на скрыжаванні важных шляхоў, якія са старажытнасці вядуць у Еўропу з Азіяй, чарнаморскія краіны і народы — са міжземнаморскім. Цяпер праз тэрыторыю Турцыі пралягаюць шашэйныя і чыгуначныя магістралі, якія злучаюць Еўропу з многімі краінамі Азіі.

Максімальная працягласць турэцкай тэрыторыі з захаду на ўсход — 1600 км, з поўначы на поўдзень — 600 км. З трох бакоў яна абмываецца морамі: на поўначы — Чорным морам, на захадзе — Эгейскім, на поўдні — Міжземным. Еўрапейская і азіяцкая частцы Турцыі аддзеленыя адзін ад аднаго воднай сістэмай, якая ўтварае марскі праход з Чорнага мора ў Эгейскае і ўключае Мармуровае мора, пралівы Басфор і Дарданелы. У паўднёвай частцы Басфора і бухты Залатога Рога (Мармуровае мора) размешчаны адзін з найпрыгажэйшых гарадоў свету і самы вялікі горад Турцыі — Стамбул (былы Канстанцінопаль).