Валадар Глебавіч: Розніца паміж версіямі

З 1151 года, калі брат Расціслаў быў полацкім князем, Валадар валодаў Менскам, трымаў у турме [[Рагвалод-Васіль Барысавіч|Рагвалода-Васіля]]. Гэтым Выдаўчасам, замуж (23.10.1157)дачка сваюВаладара дачку-- [[Сафія Валадараўна|СафіюСафія]], зау 1154 годзе была абручана з будучым [[Спіс каралёў Даніі|дацкагадацкім каралякаралём]] [[Вальдэмар I Вялікі|ВальдэмараВальдэмарам I]]., Магчымаа гэта23.10.1157 былогода вынікам нейкага пагаднення паміж [[Данія]]йўзяла із Полацкайім зямлёйшлюб.

У 1158 годзе [[Глебавічы Менскія|Глебавічы]] вымушаны быўбылі вызваліць Рагвалода-Васіля, які неўзабаве захапіў [[Горад Друцк|Друцк]], выгнаўшы адтуль пляменніка Валадара — [[Глеб Расціславіч|Глеба Расціславіча]]. Тады, Валадар з Расціславам пайшлі на Друцк, але не здолелі ўзяць яго і заключылі мір з Рагалодам-Васілём. У тым жа 1158 годзе палачане выгналі Расціслава з [[Горад Полацк|Полацка]] і ён вярнуўся ў Менск. Полацкім князем зноў стаў (з 8.7.1158) Рагвалод-Васіль, які ў саюзе з [[Князі смаленскія|смаленскімі князямі]] пайшоў супраць [[Род Глебавічаў|Глебавічаў]]. Забраў ў іх [[Горад Заслаўе|Ізяслаўль]], якіі перадаў сваім саюзнікам [[Род Давыдавічаў|Давыдавічам]] -- [[Брачыслаў Ізяслаўскі|Брачыславу]] і [[Валодша|Валодшы]], але не здолеў у 10-дзённай [[аблога|аблозе]] узяць Менск і заключыў з Расціславам мір. Валадар, аднак, міру не заключаў, бо тым часам «''ходяше под Литвою в лесех''», т. б. быў недзе на памежжы з літоўцамі.

У 1159 годзе Глебавічы вярнулі сабе Ізяслаўль захапіўшыі захапілі Давыдавічаў — Брачыслава і Валодшу, якіх пасадзілі ў мінскуюменскую турму. З-за гэтага ў 1160 годзе Рагвалод-Васіль арганізаваў новы паход на Менск, Давыдавічы былі вызваленыя і ім быў вернуты Ізяслаўль.

У 1161 годзе Рагвалод-Васіль з нейкіх прычын зноў ваяваў з Глебавічамі, але безвынікова. Недзе тым часам памёр Расціслаў і Валадар стаў менскім князем. У 1162 годзе Рагвалод-Васіль зноў прыйшоў да Менска, у некаторых летапісах напісана, што да [[Горад Гарадзец|Гарадца]], супраць Валадара. Аблога Менска (або Гарадца) Рагвалодам-Васілём была няўдалай, у начной вылазцы Валадар, у войску якога была шмат літоўцаў, нанёс [[палачане|палачанам]] цяжкую паразу — шмат іх было забіта, яшчэ болей трапіла ў палон<ref name="БС"/>. Рагвалод-Васіль уратаваўся уцёкамі ў [[Горад Слуцк|Слуцк]], больш у Полацк ён не вярнуўся, а пайшоў княжыць у Друцк. Полацкі сталец заняў [[Усяслаў Васількавіч]].

У 1167 годзе Валадар з войскам, дзе зноў было шмат літоўцаў, выступіў супраць Усяслава Васількавіча, перамог яго ў бітве і заняў полацкі сталец<ref name="БС"/>, заключыўзаключыўшы з полацкім [[веча]]м умовы замацаваныя крыжацалаваннем. Затым Валадар скіраваўся на [[Горад Віцебск|Віцебск]], куды ўцёк Усяслаў, але, даведаўшыся, што на дапамогу віцяблянам ідзе смаленскі князь [[Раман Расціславіч, князь смаленскі|Раман]], вярнуўся ў свой Менск<ref name="БС"/>. Гэта паклала канец актыўнай дзейнасці Валадара па аб'яднанні пад сваёй уладай Полацкай зямлі, але ён вёў інтрыгі — так, у тым жа 1167 годзе, разам з [[Вячка Святаславіч|Вячкам Святаславічам]] ён дапамог [[Горад Вялікі Ноўгарад|наўгародцам]] паслаць у [[Горад Кіеў|Кіеў]] весткі пра напад на іх смаленцаў, суздальцаў і палачанаў.

[[5 чэрвеня]] [[1135]] г. ажаніўся, верагодна другім шлюбам, з [[Рыкса Польская|Рыксай]] дачкой [[Баляслаў III Крывавусты|Баляслава III КрываротагаКрывавусты]].