Пераслед грэка-каталікоў у СССР: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 31:
===Паказальныя працэсы===
Сталінскія паказальныя судовыя працэсы над кіраўніцтвам грэка-каталікоў на тэрыторыі СССР дэманстравалі сур'ёзнасць пакаранняў. Шмат іерархаў і кіраўнікоў семінарый былі арыштаваныя і адданыя суду ў 1945 і 1946 г. 1 ліпеня 1945 г., каля 300 святароў уніяцкай царквы напісалі ліст [[Вячаслаў Міхайлавіч Молатаў|Молатаву]]. Яны пратэставалі супраць арышту ўсіх біскупаў і значнай часткі каталіцкага духавенства. <ref>Guglielmo de Vries, Oriente Cristiano, ieri e oggi, Roma, 270-275</ref> Пасля арыштаў вышэйшага духавенства пачаў шырыцца "спантанны рух" за далучэнне да РПЦ, якому спадарожнічалі арышты нязгодных уніяцкіх святароў на месцах. На [[Лемкаўшчына|Лемкаўшчыне]], каля пяцісот святароў былі арыштаваныя ў 1945 годзе <ref>Giovannetti, 90</ref> або этапаваныя ў [[ГУЛАГ]] (афіцыйна "у невядомым накірунку з-за палітычных меркаванняў»). <ref>Smit, 174</ref>
===Orientales omnes Ecclesias===
''Orientales omnes Ecclesias'' спасылалася на рэзалюцыі Арганізацыі Аб'яднаных Нацый і датычылася талерантнасці, свабоднай ад рэлігійнага пераследу. Пій выказаў надзею, што "сапраўдная свабода будзе прадастаўляцца каталіцкай царкве ўсюды, тым больш, што Касцёл заўсёды вучыў і вучыць аб паслухмянасці да законнай грамадзянскай улады з'яўляецца абавязкам сумлення. Але, на жаль, падзеі (пераслед русінскай царквы), якія мы згадвалі амаль разбурылі нашу надзею." <ref>AAS 1946, Orientales omnes Ecclesias, 58</ref>
Папа ведаў пра спробы аддзяліць уніяцкія цэрквы ад Рыма, а таксама тое, што за папярэднія месяцаў да апублікавання энцыклікі Orientales omnes Ecclesias, усе каталіцкія біскупы Украінскай Царквы былі арыштаваныя. Іосіф Сліпы, Грыгорый Хамысын, Іван Лайсеўскі, Мікалай Чарнецкі, Язафат Kацылоўскі, біскуп Мікіта Будка - некаторыя з іх загінулі ў [[Сібір|Сібіры]]. <ref>Giovannetti, 131</ref>
== Спасылкі ==
| |||