'''Баніфацый V''' ({{lang-la|Bonifatius PP. V}}, у міру — БонифачоБаніфача ФумминиФуміні, іт. Bonifacio Fummini або Баніфацый ФумминийФуміній, лац. Bonifatius Fumminius;?, Неапаль — 25 кастрычніка 625) — папа рымскі з 23 снежня 619 па 25 кастрычніка 625 года.
Баніфацый нарадзіўся ў Неапалі і змяніў [[Адэадат I, Папа Рымскі|Адэадата I]], пасля смерці якога папскі пасад заставаўся вакантным больш за год. Яго абранне суправаджалася правакацыямі з боку патрыцыяў. Перад інтранізацыіінтранізацыіяй Баніфацыя Італія была ўзбударажаныяўзбударажаная паўстаннем еўнуха ЭлефтерияЭлефтерыя, экзарха Равенны. ПатрыцыяПатрыцый-самазванец наблізіўся да Рыма, але перш чым ён паспеў дабрацца да горада, ён быў забіты сваімі ўласнымі салдатамі.
Liber Pontificalis адзначае, што Баніфацый прыняў указ, па якім царквы сталі месцамі прытулку для злачынцаў, а таксама загадаў царкоўным натарыусам падпарадкоўвацца законам імперыі ў сферы завяшчанняў. Ён дамогся надання папскім ўказам статусу законаў. ТатаПапа завяршыў і асьвяціўасвяціў могілкахмогілкb Святога НікамедНікамедf на НоментанскойНаментанской дарозе. У Liber Pontificalis Баніфацый апісваецца як «самы мяккі з мужоў», чые галоўнай вартасцю была бязмерная любоў да духавенства.
Баніфацый V рэфармаваў царкоўнае кіраванне ў Англіі і шмат зрабіў для хрысціянізацыі Англіі. [[Беда Вялебны]] адзначаў асаблівую ўвагу папы да ангельскайанглійскай царквы. «Лісты ўгаворванні», адрасаваныя татампапам архібіскупархіепіскапу КентэрберыйскіКентэрберыйскаму і Юсту, біскупуепіскау РочестерскогоРочэрстэрскаму, не захаваліся, але некаторыя іншыя яго пасланняпасланні засталіся ў гісторыі. Згодна БядзеБедзе, тата Баніфацый таксама накіраваў лісты да караля Нартумбрыі Эдвін ў 625 годзе, заклікаючы яго прыняць хрысціянскую веру, і да прынцэсе-хрысьціянкі Этельбурге Кентскі, жонцы Эдвіна, умаўляючы яе пераканаць мужа перайсці ў хрысціянства.
Баніфацый V памёр 25 кастрычніка 625 года і быў пахаваны ў прытворы сабора святога Пятра.
