Беларускі лацінскі алфавіт: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Гісторыя: Fixed grammar
Тэг: Праўка праз маб. дадатак
→‎Гісторыя: Fixed grammar
Тэг: Праўка праз маб. дадатак
Радок 48:
 
== Гісторыя ==
У [[Сярэднявечча|Сярэднявеччы]] (16 ст.) з'явіліся першыя вядомыя запісы беларускага тэкстатэксту лацінскім пісьмом з патрэбы ўключаць [[Старабеларуская мова|старабеларускія цытаты]] ў [[Польская мова|польскія]] і [[Лацінская мова|лацінскія]] тэксты. Гэта былі некадыфікаваныя запісы, і, відавочна, яны рабіліся з выкарыстаннем правілаў польскай арфаграфіі над старабеларускімі гукамі.
 
[[Image:Materiały bibliograficzne z zakresu literatury białoruskiej.jpg|thumb|left|[[Ян Баршчэўскі]], горад Вільня, 1911|320x320px]]
Радок 150:
Такое ўвядзенне лацінскага пісьма дзеля запісу мовы з даўняю кірылаўскай традыцыяй часам тлумачаць тым, што пісьменнікі 19 ст. паходзілі з паланізаванага культурнага асяроддзя, не ведалі гісторыі беларускай мовы ці самой мовы, або тым, што ў тых асяродках кнігадруку, дзе публікаваліся тыя пісьменнікі, было немагчыма набыць ці выкарыстаць кірылаўскі друкарскі шрыфт. Гэты запіс выказваў моцны ўплыў польскай арфаграфічнай традыцыі (асабліва шыпячыя літары з знакам мяккасці).<ref>Напр., Ластоўскі. Выступ на [[Беларуская Акадэмічная Канферэнцыя, 1926|Беларускай акадэмічнай канферэнцыі (1926)]]</ref>
 
Цягам 19 ст. звычай лацінскага запісу беларускага тэкстатэксту паступова знікаў з ужытку, хоць яшчэ ў пачатку 20 ст. вядомыя некалькі прыкладаў выключнага ці частковага запісу беларускага тэксту лацінкай:
* Газета «[[Наша доля, 1906|Наша доля]]» ([[1906]]).
* Газета «[[Наша ніва (1906)|Наша ніва]]» (нумары з перыяду 10.11.1906 — {{ДС|31|10|1912}}) — выходзіла і кірыліцай, і лацінкай (падзагалоўкі нумароў у арыгінале: «Выходзиць раз у тыдзень рускімі і польскімі літэрамі» і «Wychodzić szto tydzień ruskimi i polskimi literami» [''sic'']).
Радок 204:
|}
 
Свой актуальны выгляд беларускі лацінскі алфавіт набыў у канцы 1930-х гг., калі літара ''w'' дзеля перадачы гуку [в] пачала замяняцца на ''v'', асабліва ў працах Яна Станкевіча<ref>Я. Станкевіч. Як правільна гаварыць і пісаць пабеларускупа-беларуску, 1937.</ref>
 
{{commonscat|Belarusian Latin alphabet}}