Роберт Сміт: Розніца паміж версіямі

Сміт нарадзіўся ў Ланкастэра, Пэнсыльванія. Падчас вайны за незалежнасць служыў у Кантынентальнай арміі і ўдзельнічаў у бітве пры Брендивайне. У 1781 годзе скончыў Прынстанскі універсітэт і стаў праходзіць юрыдычную практыку ў Мэрылэндзе. У 1789 году Сміт быў абраны ў калегію выбаршчыкаў ад штата Мэрыленд. З 1793 па 1795 год ён быў членам Сената штата, а з 1796 па 1800 год дэлегатам ад штата Мэрыленд. У ліпені 1801 год прэзідэнт [[Томас Джэферсан]] прызначыў Сміта міністрам ваенна-марскіх сіл, пасля пайшоў у адстаўку Уилльяма Джонса. 2 сакавіка 1805 года Сенат зацвердзіў Сміта ў якасці Генеральнага пракурора ЗША і Джэйкаба Крауниншилда міністрам ваенна-марскіх сіл. Але неўзабаве Крауниншилд адмовіўся ад гэтай пасады і Роберт Сміт некаторы час быў адначасова і пракурорам і міністрам. У рэшце рэшт прэзідэнт Джэферсан прызначыў Джона Бреккинриджа генеральным пракурорам, а Сміт застаўся міністрам флоту. Канчаткова ён пакінуў гэты пост 4 сакавіка 1809 года. 6 сакавіка 1809 года пераемнік Джэферсана, Джэймс Мэдысан, прызначыў Сміта Дзяржаўным сакратаром ЗША. У красавіку 1811 года Мэдысан выдаў «Мемарандум пра Роберта Сміт», у якім пералічваліся ўсе недахопы Сміта на пасадзе Дзяржсакратара: ён паставіў пад сумнеў яго лаяльнасць, нясціпласць пры перамовах з Вялікабрытаніяй і многае іншае. Пазней Мэдысан прапанаваў яму пасаду амбасадара ЗША ў Расіі, але той адмовіўся ад пасады.