Абсалютная неперарыўнасць

Абсалютная непарыўнасць — ў матэматычным аналізе, ўласцівасць функцый і мер, якая складаецца, нефармальна кажучы, у выкананні тэарэмы Ньютана — Лейбніца пра сувязь паміж інтэграваннем і дыферэнцыяванням. Звычайна гэтая тэарэма фармулюецца ў тэрмінах інтэграла Рымана і ўключае ў свае ўмовы інтэгруемае вытворнай па Риману. Пры пераходзе да больш агульнага Інтэгралу Лебега, натуральнае патрабаванне існавання вымернай вытворнай амаль усюды становіцца занадта слабым, і для выканання суадносін, аналагічнага тэарэме Ньютана — Лейбніца, неабходна больш тонкая ўмова, якая і называецца абсалютнай непарыўнасцю. Гэта паняцце пераносіцца на меры з дапамогай вытворнай Радон — Нікадзіма.