П’етра Арэціна: Розніца паміж версіямі

У [[памфлет]]ах-«прадказаннях», [[сатыра]]х, [[пасквіль|пасквіл]]ях выступаў супраць [[манарх]]аў і [[Ватыкан|Ватыкана]], за што быў празваны «бічом уладыкаў». Еўрапейскую вядомасць набылі 5 «Дыялогаў» Арэціна, тры з якіх называюцца «Разважанні» ([[1534]], [[1536]], [[1539]]). Разам з [[Нікола Макіявелі]] заснаваў італьянскую {{нп3|камедыя нораваў|камедыю нораваў|ru|Комедия нравов}} («Прыдворнае жыццё», [[1534]]; «Крывадушнік», [[1542]], і інш.). Шырокую карціну грамадскага і культурнага жыцця [[Італія|Італі]]і першай паловы [[XVI ст.]] дае яго {{нп3|Эпісталярная літаратура|эпісталярная спадчына|ru|Эпистолярная литература}} (больш за З тыс. лістоў). Творчая манера Арэціна адметная рэзкасцю выказванняў, [[дасціпнасць|дасціпнасц]]ю і [[сарказм]]ам. У [[1558]] годзе [[каталіцкая царква|царква]] ўнесла яго творы ў спіс забароненых.

 

== Літаратура ==

* {{крыніцы/БЭ|2|Арэціна П'етра}}